tríggir heilagu kongarnir) og til kongadagin. Dagurin eitur eisini Euphrosyne eftir halgari konu, sum doyði umleið ár 412 eftir at hava givið teimum fátæku allar ognir sínar. (Axel Tórgarð: Dagar og nøvn í
tríggir heilagu kongarnir) og til kongadagin. Dagurin eitur eisini Euphrosyne eftir halgari konu, sum doyði umleið ár 412 eftir at hava givið teimum fátæku allar ognir sínar. (Axel Tórgarð: Dagar og nøvn í
søguna, um tá hann skuldi gera skjølini upp eftir einsamøllu einkjuna, Mrs. Dabrow. Hon livdi og doyði einsamøll í Eel Marsh House, sum liggur í eini mjørkatungari mýru einastaðni í eystursíðuni á Onglandi
arbeiðsfólk í Havn høvdu sína føstu gongd. Gigga, sum í dag er 93 ár gomul, hevur verið einkja síðan Carl doyði í 1989, 78 ára gamal. Aggo er nummar fimm í røðini av børnum hjá Giggu og Carl, sum fingu tilsamans [...] 1941, hálvt ára gamlir av lungnabruna, Karin, Kári, Rógvi og Elin. Yngstur var Bogi, sum brádliga doyði av sjúka í 1960, 11 ára gamal. Sum heilt ungur fór Aggo út at sigla. Einasta treytin, fyri at sleppa
Hann var ávaraður móti hesum, tí tá skuldi hann doyggja stutt eftir. Sagt verður, at hann eisini doyði í 1799 av einum ringum krími eftir eini embætisferð til Kirkjubø. Hann gjørdist bert 49 ár. Nýggj
Fríbjørg Hesin sangur, sum Fríðbjørg yrkti til jarðarferðina hjá einum øðrum skopuningi, sum eisini doyði ungur, varð sungin til jarðarferðirnar hjá Edmundi og Kristini. Tað stóð eitt træ í mínum lívsins
størstu legendunum í svenskari ítróttarsøgu, arbeiðarasonurin úr Gøteborg, Ingemar ”Ingo” Johansson doyði ígjár í heimbýnum, Gøteborg 76 ára gamal. Seinastu árini livdi Ingo ikki væl, og hevði hann alzhe
Victor Danielsen doyði hendan dagin í 1961. (Axel Tórgarð: Dagar og nøvn í álmanakkanum)
størstu legendunum í svenskari ítróttarsøgu, arbeiðarasonurin úr Gøteborg, Ingemar ?Ingo? Johansson doyði ígjár í heimbýnum, Gøteborg 76 ára gamal. Seinastu árini livdi Ingo ikki væl, og hevði hann alzhe
tú út við í bøin at heingja upp í turkilað og seta eplir niður. Sjálvt tann dagin, tú so brádliga doyði, vart tú gongutúr niðri á kaiini í góðveðrinum. Og seinni satst tú í stovuni og bantst góðu ullintu
