fyri seg úti. Tað var kanska nakað kalt at standa still so longi, men tað lat kortini ikki til at bila hjá teimum mongu, ið lýddu á. Steinbjørn Jacobsen, borgarstjóri, og Jórun Høgnesen, forkvinna í m

Giljanesi vitjaði kvinnuliðið hjá Mjølni. Fyrstu tvey setttini tóktist heldur ikki, sum um tað fór at bila hjá Mjølni, men so kom Dráttur brádliga við í spælið. Tær vunnu triðja settið, tá heimaliðið helst

og á. Men nú er hann sjálvur farin at ivast í, hvussu skilagott tað er. Tí nú eru eyguni farin at bila so mikið, at tað gongur illa at síggja ítini. Men honum dámar væl at royna seg fram. Kasta her og [...] hann tað í hondina og følir eftir tí, áðrenn hann sigur, hvat ið er. Tað eu eyguni, ið eru farin at bila, og nú væntar hann, at hann bara fer at flota í huganum. Tí tá ein ikki sær ítini,er ikki nógv at

noyddist EB/Streymur at klára seg uttan bæði Sorin Anghel og Fróði Clementsen, men tað tóktist ikki at bila. Teir umskipaðu tvær ferðir. Fyrst fór Hans Pauli Samuelsen í álopið, Jákup Martin Joensen í vinstru

trøllatónarnir ikki altíð vóru so reinir, sum tónleikaoyruni vildu hava teir, so mundi hetta ikki bila tað allarminsta hjá yngsta ættarliðnum. Skíggini høvdu annars allan fyrrapartin hótt við at taka lívið

mongum árum síðani, men livdi hampiliga væl við henni leingi, men so fóru æðrarnar til hjartað at bila, men hann fekk skurðviðgerð fyri tað. Seinnu tíðina hevði hann nógva pínu í lendunum, men fekk ikki

hann uttan fyri Apotekið í Klaksvík. Tá hevði hann verið og heintað heilivág, tí heilsan var farin at bila. Men sum hann sjálvur helt fyri: Men tað man fara at ganga. So skuldi ikki verða. Hans Oluf andaðist

Rasmussen og Eyðuni Nolsøe. Hvítar flykrur. ? Hann er kanska nakað vetrarsligur, men tað man ikki bila so nógv. Vit hava øll brúk fyri eitt sindur av kulda nú, helt hann fyri undan seinastu framførsluni

válinum, og so skuldi VB síðsta korterið stríðast við tíggju og ímóti ellivu. Men tað tóktist ikki at bila. Bara tveir minuttir eftir, at ein av teirra varð rikin av vøllinum, skoraði VB til 3-0, og harvið

óttin hinvegin ov stórur, versnar avrikið. Næmingurin hevur ilt við at savna seg, og minnið fer at bila, sigur Anna Debes Hentze at enda.