Føroyum. Hetta hevur skapt 12 sera tiltrongd arbeiðspláss í hesum fátæka landinum. Hóttafallið Lillian ger nógv av at greiða frá, hvussu Kári var sum maður og pápi. Børnini, Sólva, Viggo og Bergur skriva eisini
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			skal ikki hava hoyrt hann tosa rættiliga leingi, fyrrenn ein skilir at hann brennur fyri tí, sum hann ger. Aftrat stóra áhuga sínum fyri hesi ferðini, er hann eisini væl bygdur kropsliga og førur fyri at taka
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			teirra stoltleiki. Til dømis er tað vanligt, at ein kvinna har vaskar gólvið tvær ferðir um dagin og ger heimagjørdan mat úr frískum rávørum hvønn dag. Menninir eru úti og arbeiða, meðan kvinnurnar gera alt
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			Olsen frá. - Hetta merkir sjálvandi ikki, at teir ikki sita inni við eins nógvum spurningum. Tað sama ger seg galdandi við pínudoyvandi evnum. Føroyingar krevja minni pínudoyvandi medisin enn danir, men tað
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			fyrisitingarlógini. Sum dømi kann nevnast, at avgerðir, sum beinleiðis taka støðu til arbeiðið hjá einum, ger, at viðkomandi ikki er luttøkufør/ur, tí viðkomandi er partur í málinum. Hinvegin, um tilknýtið er
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			skipan kundi hugsast at hava demokratiskar fyrimunir, og geva veljarunum meir vald enn okkara skipan ger. Er bert okkara valskipan demokratisk? Vit hava lyndi til at halda, at okkara skipan er tann einasta
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			hetta stúra heidningarnir fyri”. Jesus ynskir í dag at geva okkum heilivág ímóti stúranini. Og tað ger hann á tríggjar hættir. Jesus tosar til vit okkara, til kenslur okkara og til vilja okkara. Til vitið
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			sum heild, greiðir Sóley frá. Er ikki ókristiligt Spurd, hvat ið føroyingar halda um tað, sum Sóley ger, svarar hon, at tey allar flestu halda tað vera áhugavert. Summi hava hug at flenna og halda tað vera
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			hevur eina fantastiska familju og eitt fantastiskt umhvørvið. Hon øvar á violinini, samstundis sum hon ger døgurða, koyrir ørindi, vitjar vinfólk, hjálpir børnunum, fer til arbeiðis, og alt hitt sum hon far
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			trúgvandi kommunismu! Che Guevara valdi ikki at síggja, at henda skipanin, hvar enn hon er roynd, ger fólk uppaftur fátækari og førir við sær hungursneyð og ræðslu. Sjálvur segði Che, at tað gekk galið