slag av friði kemur á áskoðararnar aftur. Men so skorar Morfeo fyri Inter, og so er aftur galið. Fløskur og fýrverk og ein einsamallur lítil kinesari verða kastað oman yvir fróu Inter-viðhaldsfólkini. Lagið

arbeiða fyri at lívbjarga teimum. Mamman, Angelica, arbeiddi úti í Havn á apotekinum, har hon vaskaði fløskur. Afturat hesum fekk hon sær bindimaskinu at binda fyri fólk. Fyrsti avdráttur til bindimaskinuna

bleiv øgiliga spentur. Tað ringasta hjá honum var, at mamman ikki kom við, og hann ætlaði at samla fløskur fyri at fáa mammuna við, flennur mamman, sum eisini fekk eitt lítið skeld frá soninum fyri at vera

næmingarnir úr Gotlandi kundu selja lutaseðlar. Næmingarnir hava eisini spart saman, arbeitt og selt fløskur. Men stuðul frá lokalum feløgum hevur munað væl, eins og stuðul frá Lions Club, Foreningen Norden

litfagrir lýsingafaldarar, ið eru komnir flúgvandi inn ígjøgnum brævrivuna í hurðini. Nakrar tómar fløskur standa fram við naknu veggjunum. Á lítlum borði liggur ein dungi av skitnum pløggum, ið bíða fánýtis

fyrstur uppi, og koyrdi mjólk út fyri Mejaríið ella hann pakkaði margarin á Mejarínum. Okur samlaðu fløskur í hópatali, egndu fyri línubátarnar á Tvøroyri og seinni, sum tannáringar, arbeiddu okur á flakavirkinum

meginparturin er annaðhvørt ósatt grundleyst møsn ella gamalt vín, ið ikki ein gongd er latið í nýggjar fløskur. Tí kenni eg meg noyddan at svara aftur. Lat meg tó fyrst taka í egnan barm og geva Sakarisi púra

hvussu nógv tey seks reinsannarkerið tóku til saman. Fimmhundrað litrar svara til úti við sjeyhundra fløskur – ikki smávegis bestillningur. Í brúðleypinum í Kána var vínið uppi. Og í einum brúðleypi, har Jesus

eisini yvir Dragabergi hendan morgunin. Við góður treysti fara fólk at skipa inn. Nógv er útgerðin. Fløskur og onnur kavaraútgerð. Klæði, proviantur, fotoútgerð og so framvegis. Tveir gummibátar skulu eisini

­ur fyri tað, sum hendi und­ir og aftan á dystin«. Og Sosialurin skrivaði und­ir yvirskriftini »Fløskur send­andi á vøllin«, at bæði tóm­ar – og ein einstøk full sod­a­vatnsfløska! – varð tveitt langa