frá, at boringin verður á djúpum vatni, og harvið koma trolarar at verða skerdir. Hetta fer ikki at bila verða bara nakrir fáir pallar. -Um oljuvinnann blívur til tað sum vit vóna, so mugu politikararnir
pápi vinmannin farin. Sigast skal, at Tummas Johan hevur eisini drigist við, at heilsan var farin at bila seinastu tíðina. Hóast tað var hann púra klárur allatíðina. Seinastu ferð eg heilsaði upp á hann var
enn, tí avgjørdini blíva við at hækka tey næstu árini. Áðrenn avgjaldshækkingarnar var sølan á Bilasøluni so nøkulunda helvt um helvt millum elbilar og brennievnisbilar, men tað er broytt, og sambært
enn, tí avgjørdini blíva við at hækka tey næstu árini. Áðrenn avgjaldshækkingarnar var sølan á Bilasøluni so nøkulunda helvt um helvt millum elbilar og brennievnisbilar, men tað er broytt, og sambært
og tveir viðfestisvognar. Afturgongdin í bilasøluni hæsað av Enn einaferð er talan um afturgong í bila-søluni. Men sambært hag-tølu-num hjá Akstovuni, so er aft-ur-gongdin í skrásetingini av nýggj-um akførum
sofuni yvirav eru tvær eldri kvinnur í ferð við at pakka stokkarnir saman. Hóast minnið er farið at bila, so feilar hugurin at binda og práta onki. Men nú er tíð at fara heim. Dagtilhaldið á Búðatrøðni í [...] menniskju, ið vit eru góð við. Og sum vit gleða okkum til at síggja aftur, tí sjálvt um minnið er farið at bila, hava hesi gomlu so ótrúliga nógv at geva av – bara tú gevur tær stundir til tey, sigur Annika Vágsheyg
farvæl, tí at sunnudagin eftir varð hann funnin lívleysur uttanfyri. Tey seinastu árini fór heilsan at bila hjá Hjalgrími, og nú er hann so farin tann veg, sum eingin okkara sleppur undan. Hjá sær í ferðini
Eftir hetta gjørdist mamma rættiliga innisæl og vildi helst vera fyri seg sjálva. Tá minnið fór at bila, livdi hon seinastu dagar sínar á Sýnini í Miðvági. Har hevði hon tað gott og kundi vera saman við
Óli var tá skipari, fjøruti ára gamal, og hevði mangan ringan farið, so eg helt hetta ikki fara at bila og royndi at muta ímóti; men har var einki at gera. Eg noyddist so væl í vøttir og hettu; men beint
seg um, sigur Livar Nysted. Higartil hava teir róð í lutfalsliga grunnum vatni, men tað hevur ikki bila. - At byrja við vóru vit ikki so hepnir í veðrinum, men nú hevur verið rímiliga gott. Vit hava vindin