stórmálum, ið Finnbogi stóð á odda fyri, skulu nevnast yvirtøkan av postverkinum, nýtt skip til Suðuroyar siglingina og yvirtøkan av skúlaumsitingini. Finnbogi var virdur av tingmonnum, ikki bert av sínum

tryggja gongufólkið í ferðsluni var brúk fyri endurskinum og tað vóru Meginfelag Búnaðarmanna og Suðuroyar Sparikassi vóru fúsir at stuðla. Durita Brattaberg á Kunningarstovuni í Vági, sigur, at enn hava

Leila Solmunde er so hugtikin av tí, sum sumbingar hava útint á hesum øki, at skuldi hon flutt til Suðuroyar, hevði hon ikki ivast í at búsett seg í Sumba. Ongantíð nakar ivi Arnfinnur Bjarkhamar er fyrstilærari

ein søguligur dagur há suðuroyingum. Fyrst upplivdu teir tað, at nýggi, stásiligi Smyril kom til Suðuroyar á sínum fyrsta túri við ferðafólki og tað merkir, at hann nú er settur í regluliga rutusigling ímillum

sum í øðrum umfari var heppið at røkka málleysum javnleiki á Sevmýri. HB hevði undan ferðini til Suðuroyar einki stig fingið á bygd. Men HB vann á Sevmýri. Heimaliðið kroysti teir síðstu løtuna, men meistararnir

dragnað afturút í mong ár. Tað var tann tí, í 60-unum, at vit norðoyingar gløddu við, tá vit komu til Suðuroyar og upp-livdu tað góða vegasambandið. Smiril var hafturímóti einki at reypa av, heldur ikki tann

ávirkan á alla familjuna. Sunnudagsdøgurðin er tíðliga á borðinum, og so hava tað verið túrarnir til Suðuroyar. Niklas flutti ungur av Nesi og inn til Gøtu. Tá ið GÍ í 1979 vann 2. deild, var Niklas teirra dómari

tí, at hann er siglandi maður, hevur hann lítið og onki koyrt á henni. Ætlanin við at koma til Suðuroyar at koyra var fyri ein part at sleppa at koyra. ? Men endamálið var eisini at hitta aðrar Harley-koyrarar

burturvið í feglunum at ásett, at dysturin var í Gundadali, um talan var um uppgerð ímillum tvey Suðuroyar lið. Eingin niðurstøða varð gjørd á fundinum um spurningin. Talan var heldur ikki um fund, har avgerðir

at annar stovnur kom til bygdar, kann man altíð økja um upplatingartíðina. Eg ørminnist um, at Suðuroyar Sparikassi er komin norður um fjørð. Hann er vælkomin longur norður. Og so var tað posthúsið. Var