Í einari løtu sum hesari kennast orð so fátæk, og tað skulu góð orð til at geva eina mynd av Gubba, sum vit nú fylgja til gravar. Fyri knappliga 14 døgum síðani vóru 82 ár, síðani Gubbi var her í kirkjuni [...] hann við, hvussu tað einstaka lambið vaks og mentist, og skurðkvøldið í Dalinum sat hann eina góða løtu í hoyggjhúsinum og eygleiddi lombini, eins og segði hann teimum farvæl. Fyri okkum brøðurnar heimi
sorgini, og gleðast yvir tíðina vit fingu og øll tey góðu minnini! Takk fyri tíðina abbin! Eg ivist onga løtu í at vit síggjast aftur í himlinum tá tíðin er búgvin. Hvíl í friði ---- Beinta
upp í eina hægri eind, ein sáldsom samanseting av eginleikum, ein skal leita leingi eftir. Í eini løtu sum hesari leita tankarnir aftur til ta vinatíðarskeið vit høvdu saman, sum helst byrjaði niðri í
gjár. Uppskotið um broytingarnar í lógini um vinnuligan fiskiskap fekk eina broyting í seinastu løtu, sum forðaði fyri ringastu avleiðingunum. Annars var vandi fyri, at løgtingið við einum pennastroki [...] gjárkvøldið, vildi løgmaður vera við, at talan var um onkrar løgfrøðisligar smálutir, sum í seinastu løtu komu fram. Og at tað var tekin um, at skipanin virkaði væl, at hetta var uppdagað í evsta tíma
fundinum. Hetta varð gjørt, tí vit hildu tað vera óheppið, at valevni komu skramblandi inn í seinastu løtu, og tí at vit heldur vildu geva feløgunum nakrar dagar til at tyggja upp á hetta, sigur Torleif, og
viðfangi, at tað er tungt at koma víðari eftir tílíkan tilburð. – Nei, tað ger ein ikki eftir einari løtu. Slíkar svárar kenslustøður í einum sorgarleiki taka tíð, og tað er ein tilgongd, sum fer stigvís
Meiri fekk hon ikki úr honum, so algoystur var hann. Mamman, Sabina bað hann seta seg niður eina løtu og renna møðina av sær. Og so fekk hon søguna um henda serstaka skúladagin, sum als ikki hevði verið
ikki. Sjálvani er venjingin rættað móti dystinum, men vit hava ikki uppfunnið nakað nýtt nú í evstu løtu. Hjá okkum er mest umráðandi, at vit klára at gera tað, sum vit eru bestar til. Sum árið hevur gingið
ímeðan hon tosar, hyggur hon uppá meg allatíðina, uttan at sleppa eygnakontaktini so mikið sum eina løtu. Røddin er spakmælt og mild, ímeðan hon greiðir frá. Áskoðaratalið einki at siga ? Í gjár spældu vit [...] umaftur? Er hon á einn hátt ikki vorðin trælur av sínum egna lurtaraskara? Lisa hugsar seg um eina løtu, áðrenn hon svarar. ? Fyri meg er tað so, at t.d. í kvøld, tá eg sang Vem vet, og eg kendi, at áh [...] hon og krosskastar knýttu nevnarnar inn at bringuni, sum helt hon einum barni. Hon hugsar aftur eina løtu. ? So hetta samskiftið ímillum meg og lurtaran ger tað ógvuliga ringt fyri meg at gerast troytt av
nokk so skjótt, at hann hevði varnast okkurt, tí hann leitaði áhaldandi niðanfyri nalvan, og eina løtu seinni segði hann, at har var onkur eitil, sum var størri enn vanligt, og at hann vildi leggja meg
