á muni í hálvleikinum, 14-10. Verjurnar stóðu seg annars hampuliga væl í fyrra hálvleiki, men tað skuldi vísa seg, at so fór ikki at verða í seinna hálvleiki. Meiri lív í seinna hálvleiki Tað sást skjótt

ur fylgdu væl við Størsta partin av fyrra hálvleiki var tað tó ikki nógv, ið bendi á, at Neistin skuldi vinna væntaða stórsigurin. Gamaní løgdu tær seg á odda tíðliga í dystinum, men tað gekk heldur striltið

Hondbóltur Tað var ikki annað væntandi, enn at talan skuldi gerast um ein tryggan heimasigur, tá kvinnurnar hjá VÍF mikukvølidð tóku ímóti teimum av Strondum. Eingin ivi Kvinnuliðið úr Vestmanna var í

Áki leikti allan dystin á miðplássinum, og sum vanligt, so lá hansara lutur ikki eftir, tá skjótast skuldi. Afturat sær hevði hann so teir báðar risarnar, Sámal og Danut, sum hvør í sínum lag hava eina ræðandi

sigrum so avgjørt ikki vorðin størri. Eingin spenningur Tað var eisini rættiliga skjótt greitt, at tað skuldi verða Neistin, sum fór avstað við stigunum sunnudagin. Sóljan fekk fyrsta málið, og tær sluppu eisini

settu leikferðina niður, tá tað varð teimum greitt, at í hesum dystinum gjørdu tær sjálvar av, hvat skuldi henda. Gávu úr Vági Uttan iva høvdu kyndilsgenturnar væntað, at dysturin í Runavíkini fór at kasta

av liðunum í Runavík skuldi fara avstað við báðum stigunum. Neistin megnaði alt fyri eitt at seta seg á dystin, og sum tíðin leið, varð spurningurin bert, hvussu stórur sigurin skuldi verða Bumbaðir niður

Sundalagið í gjár, og lógu heilt inni við land við Hvalvík. Avrátt var, at tveir bátar av Brimli skuldi royna at reka avgustarnar út frá aftur við at leggja seg ímillum teir og land og teir og skúma sjógvin

Avhendanin av barnaskúlanum í Fuglafirði, ið ætlandi skuldi havt verið hin 2. november, er útsett í ein mánað. Rúni Abrahamsen, byggileiðari, sigur við heimasíðuna hjá Fuglafjarðar kommunu, at tað eru

smæddist heldur ikki fyri at kunna onnur um hugsjónir sínar. Tí bleiv hon ofta umrødd sum tann, ið skuldi taka við eftir Gøran Persson, bæði sum floksformaður og forsætisráðharri. Mannarættindi vóru eitt