hvørjum, ið ger tey óhjálpin. - Ofta er hesi fólkini knappliga komin í eina støðu, sum broytir teirra lív so ómetaliga nógv. Á sjúkrahúsinum fáa øll ta neyðturviligu hjálpina, so mikið starvsfólkini, sum altíð
minnilutastýri fyri fyrstu ferð. Tað sigur okkum so mikið sum, at hesi samgonguni verður ikki langt lív lagað. Kann vera at hon fer at fáa stuðul frá miðflokkunum, men spurningurin er, hvussu leingi teir
orku í at fáa hjúnarbandið at virka. Eisini vindur tað meiri og meiri upp á seg, at fólk liva sítt lív saman uttan giftarmál og úrslitið er, at tað er alt meiri sjálsamt, at fólk uppliva krúndiamant-, diamant- [...] hátíðarhildu Heinina og Sigurd Gaard Hansen so diamantbrúdleyp. Men hóast tey hava livað eitt gott lív saman, so hava brúdleypsdagarnir ikki altíð verið teir bestu. - Tá vit giftust 26. februar 1950, hevði
Havið lokkaði – eins og tað gjørdi bæði pápa og beiggja hansara – og hann hevði ein dreym um eitt lív á sjónum. Soleiðis varð tó ikki, tí ein lagnudag í 1992 varð Hávard skaddur, tá hann var farin út við
sera ófriðarligt í Algeria teir seinastu dagarnar, og sambært myndugleikunum hava tveir menn latið lív í samanbrestum, og umleið 400 hava fingið skaða. Ein talsmaður fyri løgregluna sigur, at ein maður
skattin niður og brúkaragjald á vælferðartænastur. Tí so verður endin, at bert tey vælbjargaðu er lív lagað her á landi, og tað má ikki henda – tað er avgjørt brúk fyri okkum øllum somlum!
samanbrestum við hermenn í nátt. Mannarættindafelagsskapir siga, at í minsta lagi 750 fólk hava latið lív, síðani mótmælini í Sýrialandi byrjaðu í mars mánað.
Løgreglan hevur hundar við sær í leitingini. Løgreglan í Oldam sigur, at eitt lítið barn hevur latið lív av spreingingini, og at fleiri fólk hava fingið skaða. Ein bjargingarmaður sigur við BBC, at økið líkist
na Farc, at spreingingin var á einari goymslu á herstøðini Bidganeh, og at fleiri fólk hava latið lív.
og einum bussi. Tilsamans 24 fólk vóru partur av óhappinum. Fleiri komu illa til skaða, og ein lat lív. Hetta kundi eins væl verið veruleikin, og tað vóru tað helst nøkur, sum hildu, um tey hoyrdu og sóu
