, sum er í samsvari við fakligu landafrøði-vísindina og fólksligu hugsanina, og í fjórða lagið spyr Bjarni Djurholm, um landsstýrismaðurin kann tryggja, at vanliga latínska alfabetið verður løggilt
øll hesi lond um, at vit skulu vera tilbúgvin, um oljudálking hóttir í Arktis. Men tá Kringvarpið spyr hann, um tað er í lagi, at hann ger hetta, samstundis sum hann hevur skorið alla játtan til tilbúgving
um børsskrásett felag. Tá nú størsti privati partaeigarin í hesi føroysku børsskrásettu fyritøku spyr landsstýrismannin, hví hann brýtur reglurnar, sum hann sjálvur hevur samtykt – og velur Niels Mortensen
tey komin longri við viðgerðini av aðrari sjúku. Hvat er tá meira nátúrligt enn at samstarva, spyr Helgi Abrahamsen, sum ásannar, at slíkum arbeiða tey við í Norðanlondum ásannandi, at 25 milliónir
lýkur tær organisatorisku reglur, sum galda fyri eina sunna fyritøku á privata marknaðinum. Astrup spyr, um vit einki hava lært av 1992. Vit hava so ikki lært nóg mikið. Men vit mugu ikki skapa eina nýggja
ikki fevna um yvirtøkulógina sum uttanríkispolitikkur, trygdarpolitikk og verjupolitikk«. Og so spyr Bo Lidegaard: – Tá síðstu málsøkini eru yvirtikin, verður ríkisveitingin úr Danmark eisini burtur
sum ikki bar til. Spyr formannin í Tjóðveldisflokkinum, hvør hevur ognarrættin til undirgrundina. Hann hevur longu, ikki sørt ódámligt og ábyrgdarleyst, sáað iva um hetta alment. Spyr formannin í Tjóðv
kunnast um øll viðurskifti í fullveldistilgongdini. Tað er einki galið í tí, at landsstýrið kannar og spyr seg fyri um støðu Føroya í verjuhøpi, um vit skipa Føroyar sum fullveldisríki, men avtalaðar mannagongdir
EIN spyr seg næstan um vit hava loyst, nú heimildirnar sum Høgni Hoydal tilleggur okkum føroyingum eftir øllum at døma eru víðkaðar so radikalt uppá fáar mánaðar. Um so er, at himildirnar ikki eru víðkaðar
til hylin, og vit lótu 1,2 milión í ca. 1995, og onki hordust aftur, og man fær onki at vita, um man spyr, man hoyrir bert, at pengarnir eru brúktir til ferðir og annað fjas, tað kann ikki passa, pengarnir
