Hetta er ikki eitt privat mál millum meg og Jan Lamhauge. Tað er eitt alment mál. Um ein almennur stovnur manipulerar, so er tað eitt alment mál, og ikki eitt mál millum meg og Jan Lamhauge, sigur fólkatingslimurin [...] er at um hann kendi seg snýttan, tá hann sá sendingina, hví ringdi hann so ikki til mín og spurdi meg um hetta. Hví var neyðugt at skriva fleiri lesarabrøv um tað, øsa alt upp og leggja trýst á leiðsluna
, og gott nýggjár, sjálvt um tú ikki ynskir mær gott nýggjár. Sum limur í tingbólkinum undrar tað meg, at tú sum løgmaður skrivar vegna tingbólkin, kann undirritaði fáa orsøkina til tað, byrjar Kristin
kundi fara avstað aftur longu sama kvøldið. -Tað veldst alt um, hvat eg klári sjálvur. Ja, nú eg hugsi meg um, so eigi eg tríggjar stampar sum eru egndir. So tað kundi verðið so skjótt at fingið nóg mikið til [...] bátinum. Leygardagin í farnu viku fekk hann góð 900 pund, og var nøgdur við tað. -Mánadagin metti eg meg at hava eini 700 pund. Eg veit tað ikki heilt 100 prosent enn, tí eg havi ikki fingið seðilin frá
ótolin og ja, alt skuldi helst koyra við fullari ferð. Onkrir starvsfelagir hildu meg veruliga vera hyperaktiva og bóðu meg slappa av, sigur Beinta Dahl-Olsen. Sjálv visti hon, at alt ikki var, sum tað átti [...] ein trupulleiki fyri meg, sigur Beinta Dahl-Olsen. Hon minnist væl ta ferðina, hon fór til læknan fyri at finna útav, hvat henni feilti. - Tá eg kom inn í viðtaluhølið, spyr læknin meg, um eg júst hevði runnið [...] sjúkueyðkennini. Pulsurin fer høgt upp, eg verði heit, sovi ikki, eri órólig og havi torført við at samla meg um eitthvørt, greiðir Beinta Dahl-Olsen frá. Hóast hon hevur eina stoffskiftissjúku og má taka heilivág
úgvingarnar verða so javnt stillaðar sum møguligt. - Eg havi lovað næmingunum, at eg fari at seta meg inn í málið og hyggja nærri at tí. Hetta fari eg at gera saman við umsitingini, men tað verður neyvan
stóð og sang við øllum sangunum, meðan Steintór og Rakul Ró hitaðu upp. Tey komu so yvir og spurdu meg, um eg hevði hug at koma við í Kular Røtur, tí tey manglaðu ein dreingja sangara, sigur Beinir Troest
luft. Eg visti av ongum og vildi ikki trúgva tí. Tað var ikki fyrr enn eg hoyrdi Lars Olsen tosa um meg í Rás2, at eg skilti at tað passaði, sigur Rói Danielsen við Sosialin. Rói var til arbeiðis á Trygt
sera nógvum ólavsøkum. Heilt frá barni av tók pleygumamman hjá mær, Anna, beiggja mín Hans Erik og meg við til Havnar á ólavsøku, soleiðis at vit kundu uppliva hesa stóru hábærsligu stevnu. Tað, sum serliga
sniðgeva at gera tær fyri meg. Hon tók mát her og har, so nú havi eg einar bleytar lekrar leðurbuksur, ið eg eri sera glað fyri. Hvør hevur havt størsta ávirkan á tín stíl? Eg havi roynt meg fram við nógvum ymiskum [...] klæðir frá høvur til fót, men finni heldur nøkur ting, ið eg altíð kann brúka aftur. Og um eg ikki lati meg í tey, eru tey til pynt og geva mær íblástur til arbeiðið. Eg havi eitt nú stutt síðan keypt mær einar [...] fyri klæðir frá einum kendum sniðgeva sum frá einum púra ókendum. Eisini dám-ar mær onkuntíð at lata meg í okkurt plagg, ið tannáringar tora at fara í, og síðan at fáa tað at síggja út til at kosta eina millión
frá Ferguson, hevur verið sera týdningarmikil. Hann trýr upp á meg, og hetta eri eg fegin um. Eg havi longu nú lært nógv av honum, hann fær meg at slappa av, og eg føli, at felagið setir prís upp á mínar