sær at staðfesta er, at klandur er ikki nakað, sum er okkum føroyingum íborið frá skaparans hond. Tað kann sostatt vera nakað við sjálvari politisku skipanini, sum elvir til klandur og sum myndar fortreytir [...] Klandur og stríð eyðkennir og hevur altíð eyðkent føroyskan politikk. Tað er lættari sagt enn gjørt at greina orsøkirnar til nógva klandrið. Tað eru ivaleyst ymiskar orsøkir til hesa støðu, og tað einasta [...] hesar markeringar ganga út yvir álvarsemi og virðing. Annað og verri er, at markeringarnar elva til klandur og sínamillum misálit millum tingfólk, millum flokkar og ikki minst innanflokka. Í skrivandi stund
at gera avtalur um støðutakan til málini. Vit hava sæð so nógv dømi um, at ósemjur tendera til klandur, og tað er destruktivt fyri arbeiðið. Avleiðingin er, at ov fá úrslit spyrjast burtur úr. Fyrr avmarkaðu
verður blandaður. Annars virkar samgongan ikki væl trimmað til at fara í hornatøk við kreppuna. Klandur og stríð, mótstríðandi útmeldingar og orðadráttir millum lansstýris- og samgongulimur í almenna rúminum
illa til at siga í dag, hvussu nógv er í eini slíkari frásøgn. Men tað er lítið sannlíkt, at bara klandur í hjúnalagnum hevur ført til ein so ógvisliga gerð. Helst hevur henda ósemjan við konuna verið
sýslumaðurin hann bara til kommunulæknan. Eitt annað mál, sum vit umrøddu mitt í februar, snúði seg um klandur um feitilendi, sum endaði við, at menn skutu seyð hjá hvørjum øðrum. Heldur ikki her var løgreglan
einans hugsað um kríggj og tílíkt, men eisini vanligar konkliktir, ið fólk upplivað, sum til dømis klandur í familjuni. Í 2001 varð samtykt av ST, at dagurin 21. september skuldi verða settur av sum ?United
ivist eg í. Og nógv við mær. Politisku úrslitini standa, farið tí eftir manninum Av tí, at stríð og klandur tykist hava betri gróðrarbotn í miðlunum, enn saklig upplýsing, skal eg her stutt nevna, hvørji politisk
stovnum, eru teir antin merktir av manglandi fígging ella klandri. Í Listasavni Føroya hevur verið klandur í longri tíð, og tí koma ikki øll myndlistafólkini inn í tjóðarsavn okkara. Norðurlandahúsið er ein
eru tey skiftandi landsstýrini, sum sitið hava, ið hava søplað pengarnar burtur vegna innanhýsis klandur, har hvør hevur skavað sum mest til sín sjálvs og sítt øki ístaðin fyri at føra politikk, sum kundi
fara við allari orkuni, og so er einki eftir til tað veruliga arbeiðið, tá avtornar. Hvørja ferð klandur og stríð verður um, hvar ein almennur stovnur skal liggja, fer ein øgilig arbeiðsorka til hetta,
