óskiljandi orð. Fritleivur reistist og troystaði grátandi mammu sína: "Hví grætur tú? Omma er jú hjá Jesu-pápa!" Jú, einfalda barnalundin kann geva okkara iva royndir, men tó troyst í einfalda boðskapinum
veita tykkum hvílu! Eg vil taka hond um tykkum! Eg vil taka mær av tykkum! Hvør er orsøkin fyri hjálp Jesu? Orsøkin er, at allar byrðar okkara hevur hann borið. Ja, hann kennir tyngdina og sviðan av byrðu
Jesusi. Hin spitalski sigur: »Harri, um tú vilt, so kanst tú gera meg reinan«. Við hesum ásannar hann Jesu guddómleika, og at Jesus kann gera, sum hann vil. Herhøvdingin fær høvi til enn týðiligari at játta
hoyra jólaboðskapin um tað lítla barnið í krubbuni í fjósinum í Betlehem, páskirnar, tá vit hoyra um Jesu líðing, deyða og uppreisn, og so nú hvítusunnan, tá Heilagi Andin kom niður yvir ápostlarnar í Jerúsalem [...] kristnu verða kallað fyri tey gullkristnu, og bóru tey hetta navnið av røttum, tí tey komu at uppliva Jesu Krists uppreisnarkraft tær fyrstu páskirnar og síðani hvítusunnukraftina, tað sum hendi ápostlunum [...] eg enda við einum hvítusunnusálmi, sum eg havi yrkt til hvítusunnuna 2002. Gleðiliga hvítusunnu í Jesu navni. Hvítusunnusálmur Lag: hin harða krossin Bf. 45. Dk. 98. 1.Á hvítusunnu Andi Guðs við veldi
”Veit oss veking og Krist”, ”Eg krossi tínum, Jesus, vil fegin vera hjá”, ”Frelstur í Jesu ørmum, tryggur við Jesu lið”, “Hann leitaði í náði”. Ein drangur í brimi var Johannes, evnagóður, tolin og hollur
frásagnir Matteusar og Lukasar! At katólska kirkjan legði Jesu føðing um somu tíð sum jól vórðu hildin, hevur onki við Augustus, Matteus, Lukas ella Jesu føðing at gera yvirhøvur. Tann kirkjan hevur megnað at
Betlehem, men leitaðu í nøkrum av fjósunum í Betlehem – og brádliga hoyrdu teir kanska barnagrát og funnu Jesu-barnið! Hirðarnir vóru teir allarfyrstu av menniskjum, sum søgdu øðrum frá um Jesus. Teir søgdu Mariu [...] sóu frelsaran, og teir sóu tað sanna offurlambið fyri teirra synd. Hirðarnir vitjaðu krubbuna við Jesu-barninum, og teir høvdu eitt persónligt møti við Orðið, sum var Gud opinberaður í holdi. Teir trúðu
tína fyrimynd. .. Lat akker falla! Eg náddi havn – farvæl, tú brúsandi bylgja! Eg trygt meg leggi í Jesu favn, hans, sum mær her vildi fylgja. Og kendar røddir meg blíðar kalla, sum akker míni so stilt nú
sopranirnar. Kórið vísti allar sínar mongu styrkir í kvøld, við hópin av soloum, duettum og trioum. Pie Jesu av Andrew Lloyd Webber, sum kann tykjast ofta nýttur og ?forútsigiligur? fekk ikki minni enn eina
taldu dagarnir hjá Jákupi uppi, fjørðurin rógvin, árarnar lagdar inn og stríðsmaðurin komin í havn – í Jesu favn. Vit eru mong, sum við gleði, undran og takksemi líta aftur á alt tað góða Gud gav okkum við