starvsvenjing hjá almennum stovnum í Føroyum, sigur Katrin Apol. Hendan skipanin er nú so spakuliga farin at virka, eftir at Løgmansskrivstovan í nøkur ár hevur havt lesandi í starvsvenjing á skrivstovunum

num, har íslendska løgreglan kannar málið. - Skipið var inni seint í gjár, og í dag er løgreglan farin at kanna viðurskiftini. Hann væntar, at dagurin í dag fer til hesar kanningar og síðan fæst at síggja

Danielsen, og hon var eisini beinanvegin til dystin fús. Síðani ringdu tær til Absalon, sum júst var farin í gongd við at skipa fyri sínum 22. túri til Rumenia, men hann kundi ikki geva teimum eitt heilt greitt

meðan tey eru burtur. Tað gagnar teimum og føroyska samfelagnum, tá ið tey koma aftur. Nú eru sjey ár farin síðani tey fyrstu fóru og ganga trý ár afturat uttan at fleiri flyta heim aftur, ivist eg í, um tey [...] gongdin, sigur Hans Pauli Strøm. - Tey koma ikki aftur fyri ein og hvønn prís. Hesi fólkini, ið eru farin eru ikki bert virðismikil, tí tey hava nomið sær ein førleika, men tí at tey seta krøv til føroyska

Nú jólini stunda til, eru fólk ivaleyst farin at umhugsa, hvar og hvussu jólini skuldu haldast hesaferð. Á Pensionatinum í Havn, sum er undir psykiatrisku deild á Landssjúkrahúsin-um, sleppa tey ikki at

Kastrup. Nú skal ruddast og gerast klárt aftur til heimfer_ina. Ymiskt liggur eftir, nú fólk eru farin. Okkurt pappír o.a. er stungi_ ni_ur í lumman á stólarygginum. Og eitt nú manglar ein sp_ggiposi í

søkja heilsubót uttanlanda, eru skrásettir, órógvar eisini Kristian Magnussen. - Fólk eru í nógv ár farin uttanlands at søkja heilsubót og eru møguliga skrásett, sigur Kristian Magnussen, ið ikki metir málið

Óluvu í Gong, og trívur í krøvini til tað, ið hon kallar veruligar samráðingar. - Vit eru sum sagt farin eftir einum lønarlyfti, og vit halda tað er umráðandi, at tann skeivleiki, ið er í lønarlagnum hjá

sigur, at tað eina parið, sum plagar at fiska kongafisk, nú er á svartkalva. Kongafiskurin er gjarna farin feskur, og feskfiskamarknaður er jú uppsteðgaður. - Vit hava ein keypara í Danmark, sum nú ynskir

landsstýriskvinnan í almanna- og heilsumálum, Helena Dam á Neystabø, játtað at stuðla. ³Hatta er ein farin tíð!² Jóhanna heldur ikki, at eldri fólk verða møtt við umhugsan og virðing, sum tey hava uppiborið [...] verður heldur ikki lurtað eftir, hvat vit hava at siga, og hvørjar royndir vit hava. ³Hatta er ein farin tíð!², siga tey. Og vit skulu helst ikki gremja okkum, tí so eru vit ein byrða. Hon heldur avgjørt