Hendan sama merkisdag leggur ein av undangongumonnunum í lutafelagnum, MBM, frá sær sum bóndi. Tað er bóndin á Hoyvíksgarði, Hanus Vang, sum letur festið upp í hendurnar á fýraogtjúgu ára gamla systursoninum

bert vóru bøndurnir - og harvið prestarnir, sum eisini vóru bøndur - ið høvdu loyvi at eiga bát, og bóndin hevði rætt til at biðja sýslumannin síggja til, at báturin varð mannaður av teimum ognarleysu. Fyri [...] við, at ein nýggjur prestur kemur til bygdina Kervík og kemur á tal við bóndan Hávarð í Stórustovu. Bóndin sigur frá nýggju lógini, sum kom fyri »einum seytjan árum síðani«, og sostatt tíðarfestir hann søgubyrjan

bert vóru bøndurnir ? og harvið prestarnir, sum eisini vóru bøndur ? ið høvdu loyvi at eiga bát, og bóndin hevði rætt til at biðja sýslumannin síggja til, at báturin varð mannaður av teimum ognarleysu. Fyri [...] við, at ein nýggjur prestur kemur til bygdina Kervík og kemur á tal við bóndan Hávarð í Stórustovu. Bóndin sigur frá nýggju lógini, sum kom fyri »einum seytjan árum síðani«, og sostatt tíðarfestir hann søgubyrjan

hálvt niðurgravað. -Eg hugdi niður og sá tað, sum líktist einum menniskja høvdi, sigur bóndin við lokalu miðlarnar. Bóndin hugsaði beinan vegin um ungu Morgan Harrington, og í gjárkvøldið váttaði løgreglan

Páll: 1766, Jóannes Patursson: 1866, Høgni Hoydal 1966. »Nú er tann stundin komin til handa...« yrkti bóndin á sinni. Og tá allar tær mongu dagbøkurnar verða kannaðar um 100 ár, fara fólk at undrast yvir, at

Páll: 1766, Jóannes Patursson: 1866, Høgni Hoydal 1966. »Nú er tann stundin komin til handa...« yrkti bóndin á sinni. Og tá allar tær mongu dagbøkurnar verða kannaður um 100 ár, fara fólk at undrast yvir, at

og minnast tíðina við takksemi. Sjálvur var eg mangan í Dalsgarði í slóttutíð og hjálpti teimum. Bóndin dugdi so merkiliga væl at leggja arbeiðið til rættis; og var ein løta, so fór hann eftir tí, ið mest [...] terra, so varð hugsað um at fáa hoyggj í løðuna. Meðan vit soleiðis eru komnir í gongd á Húsabønum, bóndin sjálvur annar ella triðji, kemur ein riðil av børnum til okkara, og øll skuldu upp í vognin ella

Gerda varð fødd 2. aug. 1914 í Trongisvági. Foreldrini vóru Danjal Jacob Magnussen, eisini nevndur Bóndin, og Johanna fødd Vestergaard, ættað av Økrum. Gerda var fjórðelst av átta systkjum, fimm brøðir og

keypt frá sama bónda í fleiri ár, so teir kendust væl, eins og ein stórur partur av manningini og bóndin eisini kendust. Teir keyptu fleiri ferðir gjøgnum túrin ein til tveir seyðir hvørja ferð, og so avroknaðu [...] fjøruna. Har eydnaðist tað tí útlúgvaða manninum at klóra sæa niðan á helluna, har hann small um. Bóndin á Fagranesi hevði varnast, at okkurt var hent við bátinum, og hann var skjótt á staðnum. Útlúgvaði

at nýta rætta navn á røttum stað. Nýggja útstykkingin er á Helnabrekku og onga aðrastaðni, leggur bóndin dent á. Hann sigur, at Grashjalli er eitt stórt øki, ið røkkur frá Ravnagili í sunnan, til Kellingasetur