ni, sigur landsstýrismaðurin, at kravið um eitt minsta mark fyri tænastustøði skal tryggja, at útjaðarin ikki verður við skerdan lut. ? Um ikki hetta ber til við sáttmálum, so má stovnurin sjálvur inn

ni, sigur landsstýrismaðurin, at kravið um eitt minsta mark fyri tænastustøði skal tryggja, at útjaðarin ikki verður við skerdan lut. ? Um ikki hetta ber til við sáttmálum, so má stovnurin sjálvur inn

ni, sigur landsstýrismaðurin, at kravið um eitt minsta mark fyri tænastustøði skal tryggja, at útjaðarin ikki verður við skerdan lut. ? Um ikki hetta ber til við sáttmálum, so má stovnurin sjálvur inn

og Finn Thomsen, tá ið vit spurdu teir, hvat lá í hesari ætlanini. ?Í løtuni er støðan tann, at útjaðarin bara letur til miðstaðarøkið. Hinvegin vil meginøkið ikki lata útjaðaranum aftur, sigur Sofus Strøm

annars er økt 5 ferðir so skjótt. Tað átti at verið rættur borgarligur politikkur. Hetta, at »tað er útjaðarin, sum skapar øll virðini í landinum« er heldur ikki beint. Mær vitandi eru lutfalsliga nógv skip

miðstaðarøkinum er á bústøðum, barnagarðsplássum, røktarheimsplássum, skúlastovum o.s.f.r. Verður útjaðarin mentur við at partar av almennu umsitingini verða fluttir hagar, hevði ein partur av starvsfólkunum

liðini í hvørjum aldursbólki, spældu eina finalu eftir at seinasta kappingin var farin aftur um. Útjaðarin fremstur Annars kann staðfestast, at kappingin í Havn var ein stórsigur fyri útjaðaran. Ikki ber

Sørvági, Eivind Jacobsen, sigur, at verkfallið fær onga ordiliga effekt, so leingi tað bara er útjaðarin, sum raktur verður. Og tað er tað hvørja ferð, leggur hann aftuat. Hann vísir á, at tað er undir

tal av fiskiloyvum. Hann heldur, at skulu vit tosa um økismenning, hevur tað alstóran týdning, at útjaðarin varðveitir arbeiðsplássini í fiskivinnuni, tí tað vísir seg at vera í hvussu so er at vera ómetaliga

Nú er tað so at siga in, at Svínoyggin verður munnliga endavend, og at Svínoy og harvið útjaðarin eru miðdepul í almenna orðaskiftinum og í miðlunum. Talan tykist vera um gott undirhald og stóra undirtøku [...] trupulleikarnar og ikki minst á, hvussu - og ikki á um - teir kunnu loysast. Tað er í tøkum tíma, tí útjaðarin bløðir sum ongantíð fyrr, og tað er neyvan skeivt at spyrja, um tað man vera komið so langt, at