Sumberg Olsen, Pauli Mortensen, Eyðbjørg Joensen, Sólrun Midjord, Elisabeth Johannesen, Jógvan við Ánna (lærari), Sanna Waagstein Johansen, Anna Sofía Restorff, Marjun C. Joensen, Ása Joensen, Gunvør av
áhugaverd framsýning, sum var nógv vitjað, og sum vit fingu bæði rós og rís fyri Nógv vatn er runnið í ánna síðani tá, men um støðan hjá kvinnuni í føroyska samfelagnum er so nógv broytt, er ein spurningur
bygd liðug. Í sambandi við ætlanina verður neyðugt at gera eina betong- ella stálbrúgv tvørtur um ánna. - Vit ætla at leggja dent á, at henda brúgvin skal verða vøkur á at líta, slær Grækaris fast. Serstakur
sethús og sum planerað grundøki á økinum tey nevna Frammi í Gerði. Hetta er náttúruvakurt øki báðumegin ánna, ið rennur gjøgnum bygdina. Haraftrat fáa fólkini eitt sera gott útsýni yvir bygdina og suðureftir [...] bygd liðug. Í sambandi við ætlanina verður neyðugt at gera eina betong- ella stálbrúgv tvørtur um ánna. Ætlanin er, at henda brúgvin skal verða vøkur á at líta.
apríl. Tað ber eisini til at senda lýsingina við postinum á: G! Festival Att: Kapping á eg.fo Við Ánna 72 FO-512 Norðragøta Annika skal seinni í finaluni kappast við hinar tríggjar finalistarnar um tj
tørn um 8. plássið, og vónin er, at tað skal eydnast at lyfta seg eitt pláss. Nógv vatn er runnið í ánna, síðani VB í 2000 við Krzystof Popczynski á odda vann fyrsta og higartil einasta FM heitið. Tað sæst
apríl. Tað ber eisini til at senda lýsingina við postinum á: G! Festival Att: Kapping á eg.fo Við Ánna 72 FO-512 Norðragøta
spæliplássið uttan fyri húsini, túnið har vit plagdu at spæla bóltspøl, og bøin har vit runnu á, og ánna vestan fyri húsini, har vit plagdu at spæla í. Tú gjørdi nógv burturúr ommubørnunum, tú hevði eitt
niðan í Tjørnudal, tað var ikki meira enn eitt korter at ganga hvønn vegin. Men í Fríðagili hinumegin ánna, har pápi eisini skar, har var nokkso gott torv. Menninir skóru torvið millum vár- og summartúrin
tað gjørdi hon altíð sjálv. Lúturin var heitt vatn, land, soda og grønsápa. Baljan stóð tætt við ánna sunnan fyri húsini. Roykurin av landi og skitnari ull stóð upp úr baljuni. So varð ullin kastað á [...] nøkur sápa kom úr henni. Og rein var ullin! So varð hon hongd á ein stóran stein, ið stóð tætt við ánna at turka. Eg skuldi blanda, mest samfingið. Tað gekk so sum so. Eg royndi at karða til spinningar
