ið, so í hinum norðanlondunum verða vektlyftarar kannaðir. Finn Mikkelsen leggur stóran dent á at ansa væl eftir og kanna ítróttarfólk, sum venja saman við ?Body-buildarum? og sterkum monnum, sum fjala

Tað vísti seg tó, at sólin fjaldi seg handan skýggini, tá farið varð um middagsleitið. Tó skuldi ein ansa sær, tí hon var har hóast alt og føroyska ferðalagið býtti seg í tvey og var í tveimum bátum. Á sjónum

bókini. Í einum málspillutátti varð sagt, ?at binda hund við smørleyp? er tað sama sum ?at seta rev at ansa gæsnum?. Fyrra var føroyskt og tí var nóg mikið at hava tað. Hesi orðatøk geva heilt ymiskar assosiatiónir

nir taka annað skinn um bak, tí tað eru nógv sera átrokandi mál at loysa: Arbeiðspláss, sum skulu ansa børnum, teimum eldru, sjúku og veiku rópa eftir arbeiðskraft. Alment stuðlaða ferðavinnan skal hava

kvinnur navigera í reproduktiva landslagnum fyri at nøkta sín reproduktiva tørv, samstundis sum tær ansa eftir og geva sínum reproduktiva borgaraskapi og sínum samfelagsliga tilknýti gætur. Til at greina

hevur roynt seg á landsliðnum, hevði fýra næskar royndir, meðan Hans á Lag, ið hevði til uppgávu at ansa honum, royndi at finna stevið. Millum annað drønaði hann úr 16 metrum upp undir samankomingina, meðan

siðvenjan, maturin. Søgurnar, sagnirnar, sangurin. Troyggjan, pulshosunar, durasnapsurin, køkurnar. Vit ansa eftir hvørjum ørðum. Vit hava áhuga fyri hvørjum øðrum. Og vit kenna hvønn annan. Slagið, eftirnavnið

“færøkunst”. Eisini eiga vit í størri mun ansa eftir viðvíkjandi stuðuli til listafólk, at miðsavna okkum um nøkur fá seriøs og góð listafólk. Vit mugu sum heild ansa betri eftir góðskuni og lata vera við

leygardagin. Hevði tá ikki orkuna til at slíta seg leysan, og tá sveisararnir samstundis høvdu lært at ansa honum, fekk Áki ikki avrikað tað stóra hendan dagin. Staðfesti tó sína støðu sum vandamesti álopsleikarin [...] leygardagin. Hevði tá ikki orkuna til at slíta seg leysan, og tá sveisararnir samstundis høvdu lært at ansa honum, fekk Áki ikki avrikað tað stóra hendan dagin. Staðfesti tó sína støðu sum vandamesti álopsleikarin

fysioterapeutur í Danmark. Undir lesnaðinum gjørdist mamman sjúk og lá til at doyggja. Nanna fór heim at ansa henni og síðani niðuraftur at gera seg liðnan. Tá hon var liðug var annar heimsbardagi brostin á,