av alstórum týdningi, at leiðslan á skúlanum eisini tekur tað í álvara, sum foreldrini hava uppá hjarta. Høgni Mohr sigur, at skúlastýrið skal vera við til at økja um áhugan hjá foreldrunum fyri skúlanum
á við at vera á lívi, tí hevur riðið gjøgnum ein skóg av narkotika og Jesus, vagabónda-vrakum og hjarta-infektiónum - tú ert áhaldandi ?hip?, tú ert framvegis loyniligur og orkugevandi, tú skrivar framvegis
greinar hjá Signari á Brúnni. Tað er demokratiski rættur hansara at siga tað, sum honum liggur á hjarta. Eg fari ikki út í eitt orðaskifti um persónar. Politiskt arbeiði snýr seg ikki fyrst og fremst um
fólk fingið alt við. Men tað ger einki, tí tey kenna orðalag, orðavæl og kós og tey taka av heilum hjarta undir við formanninum. Høgni greiðir frá hvussu andstøðan og serliga javnaðarflokkurin roynir at [...] Hann segði við meg: "Tórbjørn, fyrsta árið eftir at hendan samgongan kom til, tá fyltu tit mítt hjarta við frælsiskenslum. Men nú er alt um at sovna, - -Og maðurin hevur rætt. Her gongur alt ov seint
Hoydal skrivar millum annað, at: ?Tað er demokratiski rættur hansara at siga tað, sum honum liggur á hjarta.? Av ókendum orsøkum eru hesi orðini ikki komin inn í databasuna hjá tær, tí tú fortelur fólki nakað
eg unni tær hjartaliga at tú fær eitt sindur meiri ró í framtíðini, men kenni eg teg rætt, so er hjarta títt eins brennandi, hvat tú so enn kemur at takast við, aftaná hetta starv sum tú nú leggur frá
tosað um moral. Hvar er hansara moralur, tá ið tað ræður um at røkja áhugamál borgarans. Hvar er hjarta hansara fyri teimum gomlu. Í tveimum lesarabrøvum á rað ger bygdaráðsformaðurin á Strondum nógv burturúr
fólk ? gangi eg sjálvur út ífrá ? kallað seg »normal« og betur virkandi ? hava ein heila og eitt hjarta ? munurin á teimum, og teimum menningartarnaðu er, at tey menningartarnaðu hava rættin til tað sama
og kom til strofuna »Hann á krossi bløddi, doyði fyri meg«, at ljósið frá Golgata skein í hansara hjarta og gleði og friður fylti hansara sál. Síðan tá var tað hansara størsta ynski, at vitna um Harra og
mentanum kunna finna saman á henda hátt, og tú fór eisini heim aftur úr Hoydølum við einum lættari hjarta. Tú hevði sæð fólk sum trúðu uppá eina hugsjón, og hendan vinnur fram í gamansleiki. Føroyar og CISV