onkur trýr henni, og soleiðis tykist tað at vera í hesum máli. Samanumtikið haldi eg, at nú hevur lesarin helst fingið eina greiðari hylling á veruligu støðuni. Eg gleði meg at síggja, hvørjar nýhugsanir

Marius Johannessen o.s.fr. Tíðarandin kravdi eitt nýtt konsept. Óheftan tíðindaflutning, soleiðis at lesarin sjálvur kundi gera niðurstøðurnar útfrá skrivaða orðinum. Og løðarsteinurin hjá Sosialinum gjørdist

út. Í fyrsta bindi av sjálvævisøguni Chronicles fortelur Dylan, ikki óvæntað, alt annað, enn tað, lesarin hevði væntað - ella vónað. Næstan illgrunasamt fáar tiltiknar hendingar verða nevndar, meðan mytan

tá George W. Bush varð valdur til forseta fyrru ferð. Um hon eisini gjørdi tað seinnu ferð, kann lesarin sjálvur meta um. Hóast, ella júst tí, bókin er ein lýsing av baklandinum hjá George W. Bush, man

venda inneftir, skapar hugalig hugløg, vakurt, stilt, kanska mediterandi, um ein er til slíkt. Og um lesarin ikki heilt er samdur í hesi ? kanska fátæksligu ? lýsing av tónleikinum, so er óivað breið semja

millum, fer út um øll vanlig moralsk mørk, eydnast tað høvundanum á ein sniðfundigan hátt at draga lesarin longur og longur inn í teirra sjúka hugaheim, so tú, áðrenn tú veit av, skilur fullvæl, hví tey bera [...] allir hinir persónarnir í søguni eina av-gjørda meining um øll lesarabrøvini, Antinis skrivar, men lesarin fær ongantíð at vita, hvat hesi snúgva seg um. Tá harðast leikar á móti endanum á bókini, og vit

vónir um, at tað fer at eydnast at finna semju uttan at senda boð eftir semingsmonnuum Men tá ið lesarin úti á bygd í Føroyum, fær hetta blaðið upp í hendur, er tað kanska longu greitt, hvussu úrslitið

Myndatakari er Norman F. Sinclair, sum hevði studio sítt í King Street í Kirkwall á Orknoyggjunum. Lesarin sigur seg kenna nakrar av leikarunum, men ivast í fleiri teirra. Hon vil fegin frætta frá fólki,

Eru innleggini nógv longri koma tey antin seinni í blaðið, verða stytt ella koma als ikki í. Vil lesarin tí tryggja sær at fáa sínar viðmerkingar í blaðið beinanvegin má hann hugsa um longdina. Tað er so

Eru innleggini nógv longri koma tey antin seinni í blaðið, verða stytt ella koma als ikki í. Vil lesarin tí tryggja sær at fáa sínar viðmerkingar í blaðið beinanvegin má hann hugsa um longdina. Tað er so