eg kann tað sama royna at stuðla dótrini, tá tað ber til, segði Ási Jacobsen, áðrenn hann fór úr salinum.

virðislønunum. Men hetta tekur einki frá tí stórfingnað, tí vakra og tí dragandi tónleikinum, sum vit í salinum fingu at hoyra. Ein má undrast á, at so væl er komið burturúr eftir bert nøkrum venjingum í einari

Jacobsen víst ómetaliga vánaligan tingsið. Høgni Hoydal mátti 4 ferðir átalast fyri at sita og rópa úr salinum upp í móti røðara á røðarapallinum og enntá ímóti formanninum. Hóast átalurnar, vildi hann ikki geva

var tað heldur undrunarvert, at hann ikki var settur á skrá hóskvøldið, tá stólarøðini vóru inni í salinum í Kelduni, ístaðin fyri fríggjakvøldið, tá Keldan var gjørd klár til eitt rættiligt rokkkonsert set-up [...] Martini, betur eftir eina løtu. Eitt suð av óljoði Hin ljóðtrupulleikin var eitt suð av óljóðið úr salinum, fólk, ið prátaðu, børn, ið spældu og bara generellur larmur av fólki, ja, suðið var so ógvisligt [...] rokkendu løgunum sum Einsamallur og Maskuspæl, at Martin og teir megnaðu at spæla uppum larmin í salinum. Eg byrjaði at ræðast, at tað kravdi eitt undur, at steðga larminum, men lukkutíð átti Martin eitt

Jørgen Jensen tók málið upp saman við Jákup Lindenskov og Knút Nolsøe. Á einum fundi í tí vælkenda salinum á Christiansborg, ið verður nevndur ?Samtalerummet? løgdu teir eina ætlan fyri, hvussu komast kundi

og Páll. Tað er serliga forvitnisligt at fara í Sjónleikarhúsið. Stórumvælingar eru farnar fram í salinum. Balkongin er longd, nýggjar ljósakrúnur uppsettar og góða gamla dansigólvið er komið til sjóndar

ongin lyfta til fólk, ið bera brek. Fólk mugu tí lyftast upp ígjøgnum trappurnar, tá fundur er í salinum á loftinum. - ÍSF heitir á landsmyndugleikarnar um at seta pening av til at byggja nýtt høvuðssæti

kostaði 100 markar ella umleið 400 krónur og vit hava fingið pláss í eini losju, vælfyri, ovalaga í salinum. Salurin vendir eystur og vestur og vestur?skinið stavar inn í tann myrka salin í gjøgnum tær mongu [...] Í báðum støðgunum millum tær tríggjar aktirnar hitta vit Rúna aftur. Hann situr sjálvur niðri í salinum saman við einum írsk/fins?kum skúlafelaga, sum eisini lærir seg at syngja í operu. Teir báðir eru

kostaði 100 markar ella umleið 400 krónur og vit hava fingið pláss í eini losju, vælfyri, ovalaga í salinum. Salurin vendir eystur og vestur og vestur?skinið stavar inn í tann myrka salin í gjøgnum tær mongu [...] Í báðum støðgunum millum tær tríggjar aktirnar hitta vit Rúna aftur. Hann situr sjálvur niðri í salinum saman við einum írsk/fins?kum skúlafelaga, sum eisini lærir seg at syngja í operu. Teir báðir eru

virðislønunum. Men hetta tekur einki frá tí stórfingnað, tí vakra og tí dragandi tónleikinum, sum vit í salinum fingu at hoyra. Ein má undrast á, at so væl er komið burturúr eftir bert nøkrum venjingum í einari