Einsamalla málið fingu teir, tá ið tað restaði eitt korter. B36 verjuparturin var so sum so, og tað neit dygt, tá ið B36 fleiri ferðir misti í uppspælinum ella rættari, tá ið grammu heimamenninir í nærdystum

og alt tað føroyska samfelagið fór við fúkandi ferð ímóti bakkatromini. MEN tann nógvi skatturin neit hart í mongum heimi, og tað var tí greitt, at so skjótt sum ringastu brotasjógvarnir høvdu lagt seg

Harafturat er tað ólógligt og kann revsast við fongsulsrevsing. Løgreglan hevur fingið at vita, at nú neitt kvøldið kærdi flogskiparin á einum sveisiskum flogfari seg um tað sama, tá flogfarið var uppi yvir

Tað neit meint hjá sosial­demokratunum, at teir mistu borgarstjórasessin í Århus á valinum fyri fýra árum síðani, tí býurin hevði verið ein av háborgum floksins í mong Harrans ár við oddamonnum sum Thorkild

gav hann gávur. Svárt tað er at missa teg, ei vit skilja Harrans veg. Inn til okkum sorgin kom, tað neit so fast í hjartað, alt var so óskiljandi, hendan morgun svarta. Lív mítt fór ein annan veg, pápi mín

sameiginlegan draum sem nú er að veruleika orðinn í raun ef við öll erum eitt okkur stöðvað þá getur ei neitt o-le ole ole ole fyllum hverja franska borg látum þar söngva okkar óma skært um sérhvert stræti og [...] hvítt og blátt þeir tákna stolt okkar og samtakamátt ef við öll erum eitt okkur stöðvað þá getur ei neitt o-le ole ole ole fyllum hverja franska borg látum þar söngva okkar óma skært um sérhvert stræti og

stóra fyrimynd, og hann endaði so strikuspælari, eftir at hann annars var spælskipari, so hvør veit. Neit tað verður nokk ikki har, at tit koma at síggja meg. Eg havi bara ætlanir um at halda fram sum miðspælari

á gøtuni í Oslo er tað lítið, sum kann skaka Njál Djurhuus longur. Hann dylir tó ikki yvir, at tað neit fast, tá tveir av leikararnum doyðu, stutt áðrenn tey fóru í gongd við upptøkurnar í fjør. - Teir

Ternuryggi í Havn við vøkrum útsýni omaneftir og út á Nólsoyarfjørð. Birtha var honum holl, tá ið krabbin neit fast stutt eftir aldaskiftið og aftur nú ta drúgvu sjúkraleguna niðri. Tey góðu minnini runnu fram

sjónin at bila og hann mátti gevast sum grannskoðari fleiri ár áðrenn vanligan eftirlønaraldur. Hetta neit honum hart, men við sínum lætta sinni lærdi hann skjótt at taka við lagnuni, sum hon hevði lagað seg