gjørdi nógv burtur úr tí førningi, ið Agnes Louise hevði í lastini, so má veljarin í hvussu so er í Vágum taka hetta sum skemt, tí veruleikin er jú hann, at Agnes Louise tær fáu ferðirnar, hon fór inn

at stríðast fyri at útróðrarmenninir skuldu sleppa at fiska frítt. Eina stuttliga søgu afturat um »Agnes Louise«, tað var alt hann hevði á hjarta. Á fundinum týskvøldið í farnu viku, har bert Lassi Klein

til Íslands. Fyribils siga tvøramenn, at tey, sum fara við, eru Ernst Petersen, sum verður skipari, Agnes Mortensen, Finnbogi Joensen og Sverri Jensen. Men áhugavert er tað, at tvøramenn eisini siga, at Zakarias

á sama stað. Hvør almennur stovnur stig fyri stig, eitt skitið rottureiður eg líkni tykkum við. Á Agnes Louise leyp skiparin upp: eg verði ei meira á hesari slupp. Nú hevur Óli givið øllum krút, í havið [...] hesi boð. Eg ynski hesa manning nú niður og norð og loypi so út í øvugtum borð. Ja, soleiðis endaði Agnes Louise, vit hoyra frá teimum ei meira eitt kis. Men Óli Breckmann tann frálíki stavn? hann situr á

var goggan, og av henni er væl til í Føroyum, og er tað alla æru vert, at menn fáa sær hetta frálíka agn. Fyrr var tað vanligt at seta goggulínu, og var hon ikki til ampa fyri nakran, men hesa seinastu tíðina

. Kleyvarskapur Edmundar Bjørn á Heygum var sjálvur við umborð á Sambandsskútuni ? eisini kallað Agnes Louse ? øll árini tá Edmund Joensen varð valdur løgmaður í 1994. Bjørn á Heygum valdi ikki at stilla

Eins og undanfarni løgmaður, Edmund Joensen, hevði sína Agnes Louis, so hevur okkara nýggi landsstýrismaður í sjálvstýrismálum ella loysingarmálum, Høgni Hoydal, eisini valt at samanbera føroysku tjóðina

millum samkomuhúsini og til og frá arbeiði. Hann var eisini álitið, tá farið varð til Havnar, og Agnes Louise legði seg 45 gradir, tá hann varð heysaður umborð á Selatræ. Hví vit vóru so hugtikin av hesum

støðirnar nógv arbeiði, sum har eru til at gera skip aftur. Nógvur peningur forvinst eisini við at selja agn til útlendsk línuskip..... Har lá ein stórur kassi og fleyt í vatnskorpuni við tað stóru upphálingsstønna

steini og yvir til snøri. Tað hevði verið ein merkiligur óvilji móti at fara yvir til fiskiligari agn. Og júst nú, línan langt um longi var vorðin vanligur og viðurkendur fiskireiðskapur, høvdu trolararnir