Ingi og Janus í myndagerð hava brúkt umhvørvið í Havn. Tí verður varpað ljós á úrvald Tíðarbil. Kjarnin í framsýniningini er sostatt at nema við tíðina - sum gongur skjótt og tó spakuliga - samstundis

íslendska miðlinum Kjarninn kann lesast í fullum líki her ( https://kjarninn.is/skyring/faereyjaaaetlun-skaerulidadeildarinnar/ ) – og er greinin grundað á innanhýsis skjøl hjá Samherja, sum Kjarninn hevur fingið

Í 2014 fingu Tey av Kamarinum Mentanarvirðisløn Landsins. Bólkurin varð stovnaður í 1955 og var kjarnin í bólkinum frá byrjan børnini hjá Olevinu av Kamarinum í Havn og Jóannes í Geil úr Skálavík. Systkini

verður matiné í Havnar kirkju leygardagin. Festivalurin var fyrstu ferð hildin 2014 og sum tá er kjarnin í slíkari stevnu lokala tónleikaumhvørvið, tó við vitjandi solistum. Hetta sæst aftur í matinéini

skapanina, sum eru mentalar og ítøkiligar, og síðani verða ting ella tilvísingar blandaði uppí. Men kjarnin er óivað at vera útiseti og føroyingur í einum. –Tað snýr seg um, at plaggið er í andstøðu og kann

teir ætla sær at fara við samfelagnum í ókomnum døgum. Tað er framtíðin hjá Føroyum, sum verður kjarnin í orðaskiftinum, har hólmgongumenninir fara at skifta orð samsvarandi hugsjónunum hjá teimum báðum

fólkum, sum hava sítt gerandislív í fiskivinnuni. Eisini vísti Bjørn Kalsø á, at hóast fiskiskapur er kjarnin í sjóvinnuni, so kann hann ikki standa einsamallur. Skal okkara sjóvinna fylgja við, má hon alsamt

eydnaðist so mikið væl, at bólkurin hevur hildið á fram síðani. Onkrar útskiftingar hava verið, men kjarnin er hin sami. Meinhard A. Jensen spælir bass í bólkinum og sigur, at teir eru sera spentir at framføra

‘Saman Við Tær’ í 1984. Teir koma úr Klaksvík . Manningin í bólkinum hevur verið nakað skiftandi, men kjarnin hevur altíð verið Steintór Rasmussen og brøðurnir Rani Nolsøe og Eyðun Nolsøe. Umframt frá Frændur

verið í finaluni í kappingini. Manningin í All That Rain er broytt eitt sindur seinnu árini, men kjarnin í bólkinum er tann sama. Jens Tummas Næss spælir bass, Henning Nicodemussen trummur og Hans Ravnsfjall