Hvøssegg. Omman ringir á hospitalið og spyr eftir abbanum og fær at vita, at hann brátt verður lagdur undir skurð. Hon forstendur ikki ordiliga, men smæðin sum hon er, spyr hon  ikki meir; heldur bara, at hin [...] hin gamli verður koyrdur í røntguna ella okkurt sovorðið. Men so ringir frú Hvøssegg og spyr eftir Haraldi. “Jú tygum, hann sker”, svarar telefondaman. Frú Hvøssegg undrast: hvat sker hann? “Ja, tað er [...] skera torv og skera spik og skera øll yvir ein kamb og sovorðið. Hon vil tí hava meira at vita og spyr nærri. “Maður tygara leggur undir skurð”, sigur telefonsjúkrarøktarfrøðingurin illsliga. Frú Hvøssegg

hoyrdu vit, at ódnin eisini kann fáa álvarsligar avleiðingar fyri falnar bygningar í Havana. Onkur spyr helst, íðan, tá ið bygningarnir longu eru farnir um koll, hví er ódnin so so hættislig? Men her eiga

málslig einrøktan merkist í tinginum. Tá ið ein fer at siga kolvetni, so siga allir kolvetni. Men eingin spyr, hvat hetta man vera. Tað skilst av samanhanginum, at »kolvetnislógin« handlar um olju. Men sambært

Vestmenningar hava jú so góða tíð, ella tað siga onnur í øllum førum. So kanska gera vit okkurt rætt. Spyr bara hvussu nógvar stuttsøgur eg stillisliga sat og formuleraði í høvdinum alla ta tíð, eg sat á bonkinum

grønu leiðina, hvussu kunnu vit tá vænta, at privatar fyritøkur og vanligir borgarar fara at gera tað, spyr FNU eisini. Tað kann ongantíð verða rætt, at orkuskiftið skal liggja á einstaklingum og á familjum

in í retroklæðum frá fyrst í undanfarnu øld. Vit heilsaðu og prátaðu um áhugaverdu búðina. Men so spyr hann, um eg var íslendingur. Nei. So ert tú "færeyingur", gitti hann. Og so fekk útvarpsmaðurin søguna:

Hann heldur kortini, at tað er frálíkt at fáa kritikk, hóast kritikkurin ikki altíð er rættvísur. Spyr meg aftur í summar Jákup og Petur fara í annaðkvøld und­ir aðru sendingina, og hesaferð er danska [...] Natholdet á vitjan. Enn hevur tað verið stuttligt, stressandi og avbjóðandi at gera send­ingina, men spyr meg aftur í summ­ar, sigur Jákup skemtandi. Fyri hann er live sjónvarp eitt ar­beiði sum alt annað

framleidda teldubók út, og vísur mær so fýra smábarnabøkur við felagsheitinum ?Lítli Reyði Bilur? og spyr meg: ?Hvat kanst tú gera við hesar bøkurnar?? Gamaní. Eg hevði hug. Havi síðani sitið í fimm vikur

ímillum fólk og royna at umvenda tey til Baháítrúnna. Vit vilja fegin greiða frá okkara trúgv, um onkur spyr, men fyri okkum er ein stórur baháí-limaskari ikki nakað endamál í sær sjálvum, sigur Sarah. Ein

volume are you looking at for friday ship­ment« spyr Annika, og vil hava at vita vita hvussu stóran ordra Dolly úr Teivan er áhugað í hesa vikuna. Vanliga spyr keyparin fyrst um prís. Síðani verð­ur tingast [...] Arbeiðs­dagurin har eysturi er um at vera liðugur. »How aboute the price for next tuesday arrivals« spyr annar keyparin, sum kall­ar seg Dolly. Aftur fara fingar­nir dansandi eftir knøtt­unum, og Annika