kin og Fólkaflokkin í 1980, sum var so rúkandi ósamd um keypið av ferju til uttanlandssiglingina, Lasse II, at tað kostaði samgonguna. Staðsetanin av studentaskúlanum á Kambsdali kostaði eina
sjálvboðin og óheft heilsuverkinum? Er ætlanin, at hon t.d. skal fáa peningaligan stuðul ella ávísing til hesa? Tí um so er, at kvinnan av sínum eintingum eisini kann leita sær víðari ráðgeving frá t.d
Tey eru okkara tænarar, og tey skulu eisini merkja tey inntriv, tey gera í búskapin hjá føroyingum annars. Men tey skulu hava eina góða løn, tí tey røkja eitt ábyrgdarfult arbeiði. Men góð løn
verður undirskrivað innan ávísa freist. Tað hevur sjálvsagt áhuga, bæði hjá løgtinginum og hjá almenninginum at vita, um tað passar, at ein landsstýrismaður soleiðis setir almennar pengar upp á spæl
Harumframt vita øll, at stjórnarskipanaruppskotið hjá Høgna Hoydal og Sjúrði Skaale er loysing gjøgnum bakdyrnar, og tað er ikki vegurin fram fyri Føroyar, sigur Edmund Joensen, sum
við, at hesir fremmandu stavir skulu sleppa inn í stavraðið. At stríðast um smálutir duga føroyingar væl – og skriftmálið hevur mangan verið kastibløka í so máta. Men fyri tað kunnu vit fegnast um
havi staðið rimmarfast um, at tingfólk hava rætt og skulu verjast í at atkvøða eftir síni sannføring. Tað hevur eisini elvt til mikið stríð - og til, at næstformaðurin flokkinum tók seg úr flokkinum
kunnu tí av røttum spyrja, hvørji motiv ein politikari hevur, sum vil dylja upplýsingar fyri almennninginum. Vit kunnu tí ikki annað, enn geva Øssuri Winthereig úr Føroyskum Fjølmiðlafólkum rætt
klárar seg, har hann er. Bæði hvat viðvíkur ítrótti, mentan og list, men sanniliga eisini innan útbúgving. Vit síggja tað við næmingum, ið fara frá fólkaskúlanum til miðnám. Frá miðnámi til universitet
skrivaðu Sjúrður Skaale og Bjørt Samuelsen Miðlahúsinum eitt bræv í sambandi við slíka skriving í 2010, har tey søgdu, at tað ber væl til at skriva álit ella gera okkurt annað politiskt arbeiði
