sangframførslur. Stuttfilmur verður vístur, og í honum hugleiða føroyingar út frá spurninginum »Hvussu er Gud við tær?”. Eisini fer búktalarin Absalon Áargarð at undirhalda. Hugnaløtan verður í Betesda leygarkvøldið

misnýtari kemur inn. Vit hava opið hús, og tá eru øll vælkomin. Men tað, sum vit hava at bjóða, er Guds orð. Rúsevnum vilja vit ikki vita av, sigur Eyðun Elttør.

Ja, einki angar so væl sum ein nývaskað føroysk trækirkja. Andin er í hesum “viðaspjørrum” – ein Guds ond av fólkinum, sum hevur gingið út og inn undir hesum hválvi. Huglagið var gott og stimbrandi fyri [...] arnar sita við andakt og boyggja høvur. Teir vóru í halgidóminum, og halgidómurin var næsta fet í Guds garð, serliga tá ið altarborðið varð borðreitt og Jesus í Gethsemane rætti tær sínar hendur við tónleiki [...] bitið merki í, at kertan slóknaði, og lótu við vørrunum lívsbøn, sum tær dugdu frá barni av: O du Guds Lam!?med korsets skam,?du bar al verdens synder,?dermed al fred begynder;?af kærlighed?giv os din

Ja, einki angar so væl sum ein nývaskað føroysk trækirkja. Andin er í hesum “viðaspjørrum” – ein Guds ond av fólkinum, sum hevur gingið út og inn undir hesum hválvi. Huglagið var gott og stimbrandi fyri [...] arnar sita við andakt og boyggja høvur. Teir vóru í halgidóminum, og halgidómurin var næsta fet í Guds garð, serliga tá ið altarborðið varð borðreitt og Jesus í Gethsemane rætti tær sínar hendur við tónleiki [...] bitið merki í, at kertan slóknaði, og lótu við vørrunum lívsbøn, sum tær dugdu frá barni av: O du Guds Lam!?med korsets skam,?du bar al verdens synder,?dermed al fred begynder;?af kærlighed?giv os din

tó so hepnir, at teir kunnu snúgva sær út gjøgnum trolmeskarnar, og undrandi svimja teir nú aftur í Guds fríu náttúru. Hesaferð kláraðu teir tað. Øðrvísi er tó við teimum størru fiskunum. Teir enda allir

at ynskja Guds lógir at galda í samfelagnum, og so tað, at vilja hava Guds lógir at vera statslógir. Og mann má eisini spyrja, hvørjar eru Guds lógir? Fyrst kann sigast, at ynsk­ið um, at Guds “lógir” skulu [...] mann at fáa Gud úr samfelagnum, so skal mann fáa at vita, hvat mann fær í staðin fyri. (...) Latið okkum takka Gudi við at siga, at í Føroyum skulu skulu framvegis Guds lógir galda”. Guds lógir skulu galda [...] Bíblian er – eisini Gamla Testamenti, sjálv­andi – Guds orð. Bíblian: lógbók og annað Tá Gud sostatt kemur við boðum og forboðum, altso lógir úr Guds munni, so er tað torført at síggja stórt uppá hesar

sum tí flyt­ur Gud eitt pláss aftur í rekkj­una – og vel­ur politiska ávirkan ella kanska sjálvan seg framum. Hjá Miðflokkinum hava Jenis og Bill al­tíð sagt, at Gud er yvir øllum. Gud er tað ein­asta [...] Miðflokkinum eru meira knýttir at Gudi, enn fólk í øðrum flokkum, og at teir seta Gud hægri, enn fólk í øðrum flokkum. Tað at seta Gud ovast hev­ur verið so stórt í Mið­flokk­i­num, at Jenis av Rana, sum er upp­vaksin [...] fólka­floks­mað­ur. Tí tað er trúgvin á Gud, sum held­ur øllum saman. Men so kemur ein ungur maður norðuri í Sund­um inn á pallin. Sum miðfloksmaður set­ir hann helst Gud fram um politikk og mamm­on, men í

Teir trúgva upp á sama gud, men burtursæð frá tí eru ikki nógv felags politisk sjón­ar­mið at síggja í teirra fram­ferð. Tað gav at bíta, tá sam­gong­an varð skipað fyri sløk­um tveimum árum síðani. Jen­is

vegna tílíkar umstøður. Tey flestu menniskju í vesturheiminum siga, at tey trúgva uppá Gud, og við tí meina tey Guds prinsippir viðvíkjandi kærleika, rættvísi, sannleika og eyðmjúkleika. Men hetta hevur [...] kristin í heila tikið, tey eru beinleiðis verðslig. Erich Fromm sigur: »Sjálvt um fólk trúgva upp á Gud, so brýggja tey seg ikki um hann. Tað vil siga, at tey hugsa ikki um religiøsar ella andaligar trupulleikar

náttina. Endiliga fingu vit so tamarhald á honum. Heimur okkara stendur í loga og menniskja uttan Gud vil ongantíð fáa tamarhald á loganum. Tað sær út til, at vit verða noydd móti Harmageddon. Stutt áðrenn