dúva ov nógv uppá henda veruleika, tí tá vit í juni í fjør vórðu hølvaðir av í Estlandi, varð eisini sagt frammanundan, at landsliðið hevði ongantíð verið so væl fyri, sum tað var tá. ? Men síðani tá hevur

ferðina í juni 1996, tá løgmaður í útvarpinum boðaði frá, at hann fór at skriva út val. Men eingin hevur sagt tað so greitt, sum Atli Hansen gjørdi í Dimmalætting leygardagin. Atli Hansen, sum situr á tingi sum

meiri burturúr, enn tær 40.500 krónurnar, sum samlaða dagpeningaupphæddin verður. Í avtaluni verður sagt, at um landsliðið fær javnleik ímóti Kekkia á heimavølli, so eiga spælararnir fimm túsund krónur í

hevur verið, sum teir hava havt higartil. FSF hevur hildið seg til avtaluna Todi Jónsson hevur áður sagt, at hann heldur ikki, at avtalan, sum spælararnir nú hava, hevur verið nóg góð. Hann var so misnøgdur

Hansen, hevur langt síðpani boðað frá, at hann ætlar sær ikki at spæla meiri í 1. deild. Hann hevur sagt, at um B36 hevði vunnið FM heitið í fjør, so hevði hann givist tá, og um teir ikki høvdu vunnið í

Kallsberg er illa umhugsað og ógvuliga óbúgvið, nú tað kemur fram. Vit hava hoyrt Kristian Magnussen sagt okkurt um hatta í sjónvarpinum, og nú síggja vit viðmerkingarnar hjá Anfinni Kallsberg. Men hatta

hugsast at vera, at tað verður ov lítið lurtað eftir? Uppreistur, málageipan og tílíkt verður altíð sagt at hoyra ungdóminum til. Fáfongdin og dárskapur verður eisini aloftast tilskilaður teimum ungu, men

niðurgoldin. Og vit eiga einki í dag uttan skuldina, tað er borgarligur politikkur, tá hann er bestur. Sum sagt, vit vóru eigarar av øllum vinnulívinum. Í dag eiga vit bert leivdirnar av førda fólkaflokspolitikkinum

í landskappingini, men eftir fýra sigrar á rað, kom stígur í, og restina av fyrru hálvu gekk milt sagt illa. Nú skal liðið koma fyri seg aftur, og tað skal tað gera uttan John Froman. Todi Jónsson er í

skipa liðið og finna út av, hvar hvør skuldi spæla og hvussu uppgávubýtið skuldi vera. Tað var stutt sagt einki skil á TB verjuni, og teir á heimaliðnum tóku sær fyrimun av støðuni, so tað stóð eftir í. Bara