stavraðið, og hann verður fyrst og fremst umsitin av Málstovuni, ið hevur um hendur almennu málrøktina. Frammanundan var tað Málstovnurin við Jóhannesi av Skarði á odda, ið tók sær av málrøktini, og hesin stovnur [...] Hetta er nakað, ið tey fæstu gera sær far um, men sum tey, ið hava málsligt arbeiði um hendur, vita av og stríðast við. Og fyri at vit kunnu gera okkara arbeiði til lítar, mugu vit hava eina stavsetingarliga [...] at fáa avleiðingar fyri skriftmálið. Sum nevnt hava vit í nógv ár lagað fremmandaorð og tøkuorð til okkara stavrað, og tískil er ein ørgrynna av slíkum tillagaðum orðum í málinum. Men sum tey, ið fáast við
um teg og teskaði: »Kom við mær«? Við tárum í eygum sá eg teg fara, sjálvt um vit elskaðu teg innarliga, so kundu vit kki fáa teg at verða eftir. Eitt gullhjarta steðgaði at banka tínar eymu hendur at hvíla
altso, at Lettland hevði skorað trý mál og Føroyar eitt. Og hesi hagtølini siga fyrst og fremst nakað um tað, sum hendi í fyrra hálvleiki, tá dysturin í roynd og veru varð taptur. Føroyska offensivinum [...] sendur innfyri, og stadionurið vísti 38 sekund, tá Edgars Gauracs setti bóltin inn til 1-0. Løtuna eftir tóktist føroyska liðið fóta sær frammi á vøllinum, og bæði Róaldur Jacobsen og Finnur Justinussen [...] so bólturin stakk himmalhøgt upp í loft og datt niðuraftur beint fyri málinum, har Gauracs enn eina ferð var á blettinum og økti til 2-0. Nú sá einki serligt út, og føroysku spælararnir hingu við høvdinum
flagginum, og mannskap og ferðafólk róptu vælkomnir og veitraðu til okkum. Øll kenna nú Tusk frá bíløtum og umtalu í bløðunum. So hvørt vit komu longur inn, vórðu skipini fleiri og fleiri, og frá skipunum [...] store Jetter, der stadig vige og dog overvælde og forfærde. Var man gaaet udenom den kun 8 Mil (35 km) lange og 2 Mil (15 km) brede Ø (vídd 372 ferkilometur, sum Streymoyggin) og sejlede ud mod Nordpolens [...] Stationer paa denne Ø af Smaahytter, indeholdende Proviant og Uldtæpper o.s.v. til Ly og Hjælp for Skibbrudne, og at disse Hytter aarligt burde efterses og Indholdet fornyes. Men da Øen ikke staar under nogen
Tilhaldinum í Tórsgøtu í Havn og sigur frá um kirkjugarðin á Svínaryggi. Aftaná verður farið at vitja kirkjugarðin. Óli er fyrrverandi formaður í Føroya Fiskimannafelag og skrivar í dag søguligt tilfar [...] tilfar í Sosialinum um m.a. gamla kirkjugarðin í Havn undir heitinum ?Hendur ið sleptu?.
arbeiðsleys og blóma við sínum dýrt keyptu útbúgving og serkunnleika. Ein nýggj Familjudeild er sett á stovn, har hesi bæði umrøddu skulu savnast, men enn er millum lítið og einki hent, og deildin er ikki [...] krónur fyri heilivág. Menningartarnað, sum verða flutt millum búpláss uttan ávaring… og vit kundu blivið við og við og við.. Vit hava loyvt okkum, at vísa á nakrar fáar av teimum mongu avleiðingunum, sum [...] arbeitt verður uttan mál og mið. Veikastu borgarar landsing hava ikki uppiborið slíka viðferð, sum elvir til bæði ótryggleika og ørkymlan. Hetta kunnu tit ikki bjóða fólki. Og tá tit politikarar, sum hava
neyðugt at satsa uppá vitanarframleiðslu og ein fortreytin fyri hesum er, at granskingin hevur góð og mennandi kor. Ein meginfortreytin fyri menning av gransking og nýmenning er neyðturvilig fígging. Sambært [...] Gransking og nýmenning eru fortreytir fyri, at eitt land skal kunna mennast og megna kappingina í altjóðagjørda heiminum. Skal eitt samfelag kunna standa seg í kappingini við onnur samfeløg er neyðugt [...] samfelag at nýta í minsta lagi 3% av bruttotjóðarúrtøkuni til gransking og nýmenning, um viðkomandi samfelag skal kunna standa seg og støðugt mennast sum eitt framkomið land. Í okkara føri vildi hetta merkt
veturin er av, og tað aftur fer at vára, Tá eg aftur hoyri fuglarnar syngja, Tá vil eg planta eina blómu, Hon skal vaksa í hitanum av mínum kærleika til tín. Og um eina stund, tá hendur okkara aftur røkka [...] mínum lívi, Tá røddin tín tagnaði,tá lærdi eg hvat pína er, Tá hendur tínar blivu kaldar, tá frysti mítt hjarta. Mítt hjarta er fylt við sorg, Og ikki kann eg fata, at eg skal liva mítt lív uttan teg, Uttan [...] Uttan teg, sum eg ein dag føddi inn í hendan heim, Men í vónini um at møta tær aftur, Og takkandi Guði fyri hvønn dag, ið eg slapp at eiga teg, Vil eg fara víðari, Ígjøgnum sorgarinnar landskap, eftir sorgarinnar
kr, og var hetta nógv tá. Í 1900 var Símun heima. Hann tók tey gomlu húsini á Høgabóli niður og bygdi eini nýggj, og hetta eru húsini, sum enn standa á Høgabóli. Símun skuldi vera ein stak góður og kvikur [...] Símun fór suður, og tað var eisini beinanvegin leyst og liðugt. Gjørt var av, at Símin skuldi byggja teimum hjá Thomsen eitt íshús inn í Saltangará. Hann skuldi keypa sild og frysta hana og skuldi so lata [...] Tey átti eingi børn sjálvi, og tá ið foreldrini hjá Símuni vóru deyð, tóku Jógvan og Malena hann til sín sum teirra egna barn. Tey fostraðu eisini tvey onnur børn upp, Knút og Biritu av Vollanum, sum høvdu
vísir á, at liðini ikki leiktu serliga væl og leikferðin var sum heild lág. - Hóast vit eru á odda í hálvleikinum, eru vit ikki nøgdir. Vit hava ov lítið hugflog og geva teimum ov nógv pláss at spæla á, sigur [...] misnýtti úr ellivu metrum í gjár. Summi vildu verða við, at talan var um eitt sera ivasamt brotsspark, og tí vann rættvísið, tá Geza Turi vardi fyri skotinum. - Fólk kunnu kjakast um dómin. Eg hevði í øllum
