skulu til fyri at umsitingin kann virka undir nýggju fortreytunum. Tað er beinleiðis átaluvert, at starvsfólk alment rógva uppundir, at borgarin kemur at merkja eina verri tænastu, áðrenn nakrar raðfestingar

at pengarnir til tey eldru ikki eru minni enn áður, so eru avleiðingarnar fyri tey gomlu, teirra starvsfólk og teirra avvaraðandi so sjónskar, so óvirðiligar og raka so meint, at hetta eisini kann gerast [...] fólk í røkt og sæð, hvat henda røkt krevur av hvørjum einstøkum røktarfólki, vita, hvat hesi somu starvsfólk leggja fyri dagin. Politikarar og almennu myndugleikarnir allir sum ein, bæði samgonga og andstøða

vorðið til eitt framleiðandi oljufelag. Hetta kunnu vit øll bara fegnast um. Nevnd, leiðsla og starvsfólk hava gjørt sítt ítarsta til at fáa hetta at eydnast, tó at tað ikki bara er sum at siga tað at

»mið­il« sig­ur lans­stýr­is­mað­ur­in, at tað er ein mið­il, sum hevur í minsta lagi 0 (ja null!) starvs­fólk á lønarlistanum. Hetta setir siðbundnu fjølmiðlarnar í eina sera ringa støðu. Á henda hátt ætlar

meginreglum í og við, at tær leggja dent á fjøltáttaða útbúgving og endurútbúgving av starvsfólki. Hesi starvsfólk loysa uppgávurnar í toymum, har dygd, trygd og trivnaður verða sett í hásæti. Tað ber sostatt til

so kann hann for­­tjena ein­ar 26.700 krónur um mán­að­in. Taka vit so eitt hampuliga vællønt starvs­fólk hjá tí almenna, so kemur tað lætt­liga upp á tað dupulta um mánaðin. Taka vit eitt løgtingsfólk [...] fulla mán­að­ar­løn við eini slíkari hækk­ing. Eitt løgtingsfólk 6.300 oman á løn­ina, almenna starvsfólk við 50.000 í mán­að­ar­løn fær 6.500 krónur oman á lønina. Eitt lands­stýr­is­fólk fær 11.200 krónur

útbyggja LS, sum er okkara høvuðssjúkrahús, til at kunna vera á nútíðar støði fyri bæði sjúklingar og starvsfólk, hava politikarar spjatt frammanundan avmarkaðu játtaninar til at byggja út øll 3 sjúkrahúsini

iserað inn­flutn­ing­in av rúsdrekka og veitingina til vinn­una. Rúsuni tørvar ikki eins nógv starvs­fólk, tá øll vinnulig søla verður flutt til heil­søl­ur­nar – og tá verður kravið um yvir­skot lættari

heimaftur. Taka vit almenna sektorin fyrst, so er lítið at ivast í, at lønin hevur týdning. Alment starvsfólk við hægri útbúgvingum eru ikki serstakliga vællønt í í Føroyum í dag. Hartil kemur, at hugburðurin

áskoðarar, kenna seg væl innan hesar sera vøkru karmar. Hinvegin treyt frá fyrsta degi pláss til starvsfólk og til tey, sum skuldu taka lut í stórum framførslum, konsertum, til venjingar o.a.. Her vóru týðuliga