spent at síggja, hvussu dúkurin sá út á altarinum. - Eg var ógvuliga fegin, tá eg legði hann á altarið dagin fyri, og hann passaði væl, sigur Óluva Hansen, sum hevur lært alt um klassiskt hvítt broderí á kvøldskúla [...] arbeiðinum við at brodera dúkin. Tá hon hevði broderað, skuldi dúkurin vaskast, áðrenn hon kundi klippa í hann. Dúkurin er úr hør, sum tódnar, tá tað verður vaskað millum seks og tíggju prosent. Tí var hon sera

Havnar at ganga í studentaskúla og síðani á Læraraskúla. Har hitti hon Jóannes, sum hon giftist við. Hann doyði í 2012. Óluva eigur fýra børn og tíggju ommubørn. Síni bestu arbeiðsár nýtti Óluva til at undirvísa

Nýbygningurin Pride kom á Klaksvík í mai 1961. Hann varð bygdur á skipasmiðjuni í Florø í Noregi. Góða, gamla Britons Pride hevði fingið ein stásiligan avloysara á rutuni millum Klaksvík og Havnina. Nú [...] loftinum, meðan tú helt fast í bakkan við einari hond. Botnurin á Skarvalofti skygdi allur hvítur sum hann var, og har stóð spegilsmyndin av tær í tí ljósabláa summarkjólanum niðri í sjónum. Her, segði tú [...] slóðaði fyri einari nýggjari. Sjúrður hevði so fitta grein um teg í bløðunum seinasta vikuskifti. Hann vísti á, eins og eg havi gjørt, títt sjálvbjargni. Tú settist ikki aftur at fara í tríbekkin og syfta

fer undir áhaldandi at seta fram ósannar ákærir móti nøkrum sum helst,” sigur Sveinur Tróndarson, tá hann verður spurdur, um hald er í ákærunum frá Jørgeni Niclasen. Trýst á pílin undir myndini fyri at hoyra

og tá gekk eisini betur hjá okkum, men síðani hevur fiskiskapurin fullkomiliga svikið aftur, sigur hann. Meinhard Jacobsen sigur, at tá ið russisk skip fóru at keypa fisk í Føroyum fingu tey á Fiskavirking [...] hevur verið sera høgur, fiskiskapurin hevur verið vánaligur, og rentan hevur verið í topp, segði hann við Dag og Viku. - Eg renni ikki frá mínari ábyrgd, eg havi verið við allan vegin. Eg havi allatíðina

Pedri og Ansu Fati gera hetta til eitt dýrt tap. Hartil er Osumané Dembélé settur uttanfyri hópin, tí hann ikki við leingja sáttmálan.

við bili eitt ørindi til eini hús á Glyvrum. Hann ætlaði ikki at steðga, sløkti motorin, men í ósketni gloymdi hann at taka lykilin úr bilinum. Beint sum hann skuldi fara út aftur, kom róp í, at tveir menn [...] hyggja inn í bilar fram við vegnum. Tá ið teir so su, at lykilin stóð í einum bli, settu teir seg í hann og koyrdu við fullari ferð avstað og rendu inn í ein annan bil. Eygnavitni hava greitt frá, at bilurin

vitnið steinarnar falla í havið. Tann farna persónin sá hann eisini fara av berginum og beint í havið. Vitnið sá hann koma einaferð upp aftur, so hann lá omaná sjónum, men tað var ógjørligt at bjarga honum [...] ætlaði sær at sita fast á ovasta setrinum, talaði hann við bróðir tann avdeyða, Maties Hermandsen, sum hevði hildið stongini fyri vitnið, at nú kundi hann koma upp til hansara, og vitnið vildi halda línini [...] sum var komin longri upp. Hann sá eisini, tá ið tann umtalaði steinurin datt niður. Andreas Hermandsen, tann farni, boygdi seg fyri at umgangast steinin, men steinurin rakti hann aftan á hálsin, og av s

øður við umsøkjarar, lyftir hann málið upp á eitt politiskt støði. Sostatt verður talan um eina politiska starvsseting. ? Og tað er harmiligt, legði hann afturat. Tað, hann sipar til, er, at Annlis Bjarkhamar [...] starvsfólkið á fornminnissavninum hevði mómtælt. Men hon vildi eisini hava at vita frá løgmanni, um hann góðtók, at Annlis Bjarkhamar hevði funnist at embætisfólki í mentamálaráðnum alment, eins og hon gjørdi

intima framførslu, tá Martin Joensen, skuldi á pall í Kelduni, tí var tað heldur undrunarvert, at hann ikki var settur á skrá hóskvøldið, tá stólarøðini vóru inni í salinum í Kelduni, ístaðin fyri frí [...] Martin presenteraði seg sjálvan, sum Martin hjá Mili hjá Mili hjá Hannu úr Vestmanna. Við sær hevði hann, tríggjar dugnaligar harrar. Eyðun Hansen á gittara var sum altíð fralíkur. Tað klæddi tónleikinum [...] at tað kravdi eitt undur, at steðga larminum, men lukkutíð átti Martin eitt undur í ermuni. Tí tá hann endaði konsertina við Morgun, tagnaði larmurin.