hugsi um videolagið er, at tað fangar væl huglagið í lagnum. Tað stuðlar ljóðmyndini, og gevur lagnum rúmd.'

tað. Tí teir boðskapir, sum verða meldaðir út í tíð og ótíð frá sama politikara/flokki fáa so stóra rúmd í miðlunum, at vanlig fólk trúgva, at hetta er ramasta álvara. Sum eitt nú tá Fólkaflokkurin gjørdi

starv­ast við mál­i­num treingja til hend­an dag­in, og tí vilja vit feg­in leggja teiga­pláss og miðla­rúmd til hesa søk!

tingmenn og tríggjar landsstýrismenn, og tað vil aftur siga, at hjá teimum er neyðugt við nógv størri rúmd, tá teir skulu hava innanhýsis fundir. Politiksa manningin hjá fólkaflokkinum er vaksin til somu stødd

bókhaldið har úti fungerar onkursvegna, men at stýringin gongur fyri seg við trimum leysum árum - bæði í rúmd og stjórn. Og at áralagið er hareftir. Nýggi løgmaður fær ymisk skoðsmál: treiskur, góðtrúgvin (og

ávirka og laga samfelagið soleiðis, sum hann fegin vil hava tað. Vit eiga altíð at søkja semjurnar, so rúmd verður fyri øllum. Men samstundis mugu vit hava virðing fyri, at ikki øll eru samd. Tað, sum skilur

Men hesar ósemjurnar prógva nettupp, at okkara skipan virkar. Í miðlunum fáa ósemjurnar ofta nógva rúmd. Væl meiri enn tær í grundini fylla handan leiktjøldini. Har savna vit okkum um tað, sum vit eru samd

Føroyum. Fólk leita hagar, tey kunnu skapa sær eitt gott lív. Har tey kenna seg heima. Har tey kenna rúmd til at kunna liva, sum tey vilja. Føroyar eru vorðnar eitt rúmsáttari samfelag. Her er ein trygd og

vera við til at seta sín dám og sínar litir á kirkjulívið. Tað hevur týdning, at vit í kirkjuni geva rúmd fyri tí, ið er vakurt, og lata tað vera ein sjálvsagdan part av kirkjulívinum, sigur Jóannes Purkhús

farið er aftur til aldargamlt føroyskt byggisnið at fáa íblástur – har náttura og lendi fáa sera góða rúmd í verkætlanini. At roykstovan, har ein rúgva av uppaling og læring fór fram, og mentan varð flutt