politiskum tvídrátti. Hinvegin vísir søgan, at tá ið stórmál leika á í einum samfelag ella hjá eini tjóð ? eitt nú flagg, mál ella stýrisskipan ? kann semja vera natúrlig. Hon ber boð um, at tjóðin er ein

leggja alt undir heilt. Í mongum førum er hetta lítilátað gjørt og ósømiligt fyri okkum sum mentað tjóð. Hvussu kunnu vit aftur røkka hagar, at natúran verður eins lívrunnin sum altarvínið? Hevði hesin

NÚ verður so nýtt vaktarskip bygt. Tað er greitt, at Føroyar sum tjóð hava á ongan hátt ráð til at vera eina góða vaktar- og eftirlittænastu fyriuttan og eiheldur eina skerda tænastu. Við okkara geografisku

negativu orðini): ?Vit kunnu velja at leggja dent á okkara veikleikar sum eitt lítið land og ein fáment tjóð. Vit kunnu krevja, at vit sum ein minniluti í tí danska ríkinum skulu verða vard móti øllum vandum [...] veikleikar og avmarkingar?. ?Vit kunnu grunda okkara politikk á teir fyrimunir, vit hava sum ein fáment tjóð. Á okkara sterku felagskenslu. Á okkara sterka mentanarliga samleika. Á at vit eru so fá, at øll telja

mótstøða, teir hava sýnt, hevur bert verið upp á kvamsvís fyri at tryggja, at úrslitið fyri land og tjóð gjørdist so gott sum yvirhøvur møguligt. Eg havi alla tíðina roknað við, at tað fer at vera ein munur

alivinnuni. Tað er eisini greitt, at ein slík nýggj vinna er ein stór avbjóðing fyri eina so lítla tjóð sum okkara og hon setir stór krøv til okkum øll og ikki minst politikararnar. HVØR mundi annars fyri

árum síðani, fóru leikarar og fótbóltsleiðarar glaðbeintir avstað, tá vit vóru so hepnir, at onkur tjóð tímdi at spæla ímóti okkum. Torleif ásannar eisini, at teir nú taka nógv fleiri lutir við í viðgerðini

trúnaði. Tær ferðirnar var støðan ein heilt onnur, tí tá var eingin ivi um, at tað var ein samlað tjóð, sum stóð aftan fyri samráðingarnar. Øll vildu vit jú hava sum mest úr undirgrundini og øll vildu

spæla teir fyrstu føroysku symfoniina eftir Sunleif Rasmussen. Slíkt er jú ein varði hjá eini hvørjari tjóð og eg vænti mær eina gallasýning, nakað hátíðarkent, sigur Helga og dylir ikki fyri, at hon gleðir [...] føroyskum mentapolitikki framyvir, so hevur listin ómetaligan týdning fyri samleikan hjá eini hvørjari tjóð, og tá føroyingar er í teirri hepnu støðu at eiga dugnalig listafólk, so er neyðugt við stuðli, bæði

galdandi á serstøkum samfelagsøkjum, og sum er sett í verk onkustaðni úr erva niður yvir eina tilvitaða tjóð, kann ongantíð skírast fólkaræðilig. Umfatandi og dýrar kanningar, sum føroyski skattgjaldarin hevur