tryggja Føroyum betri marknaðaratgongd – og tvey framlop eru. Í vár gjørdu vit avtalu við Kina, so at fiskur, fiskalýsi og mjøl nú kunnu útflytast til henda stóra marknaðin. Og í juni bragdaði loksins
stóran part hvør einstakur kann hava av rættindum í hvørjum bólki og av hvørjum fiskaslagi. Allur fiskur skal um føroyskan kaikant. Tó skal undantak vera fyri fjarfiskiskap, har umstøður so sum góðska
ein øðiligan sjógv, ið legði skipið skerflatt. Barlastagrótið slongdist upp úr kjølinum, salt og fiskur tveittust upp undir dekkið og yvir í leborð, og allar stútturnar í lastini kvettust av. Til alla
ganga seinastu vakt. Vit vita, hvussu skiftandi fiskiskapur er. Túrar kunnu vera drúgvir, áðrenn fiskur fæst, men tá stundin kemur, stendur ofta á at arbeiða undan. Soleiðis er eisini í politikki. Stundir
at læra til skipara í Havn veturin 1939/40. Í 1940 fór John aftur við Ekliptiku. Tað var nógvur fiskur, prísurin var farin upp aftur. Teir fóru so á sild um summarið. Teir landaðu á Hjaltoyri til mjøl-
Føroyum økja útflutingin, tá vit bert hava fiskivinnuna at halda okkum til? Tað verður ikki meira fiskur á grunninum, um vit fáa betri kappingarførið. Vit fáa ikki økt útflutingin, tí okkara rávøra er til
Føroyum økja útflutingin, tá vit bert hava fiskivinnuna at halda okkum til? Tað verður ikki meira fiskur á grunninum, um vit fáa betri kappingarførið. Vit fáa ikki økt útflutingin, tí okkara rávøra er til
upp á tungu í skaldsøguni, sum ger, at hon kann tíðarfestast rættiliga neyvt. Tosað verður um, at fiskur verður turkaður í turkihúsum, og tað bleiv ikki av álvara tikið í brúk fyrr enn seinast í 20?unum
helst gjørdist banin hjá hesum báðum skipum og teirra manningum. Eg minnist, at tað var heilt nógvur fiskur at fáa, og ”Coronet” lá fløt av fiski. Eg minnist eisini, at ”Svínoyggin” kom uppá prei. Veðrið var
til kríatúrini máttu vit børn útvega. Men hetta var ikki bert lætt, tí tað var ikki so nógvur fiskur á Sundi. Vit vóru á seiðabergi, og vit fingu nakrar reyðfiskar við hvørt. Vit høvdu eisini nøkur
