landið. Frammanundan átti Førjar eitt blað, »Dimmalætting«, og hetta blaðið var gamalt av árum, men gekk aleina; eingin trongd var til meiri á tann hátt, fyrr enn »Føringatíðindi« kom út millum manna. Tá
skavast skal í urtagarðinum, var eisini nakað sum eykendi Dinnu, tí urtagarðurin hjá henni, sum hon gekk sera høgt uppí, mundi vera ein tann vakrasti í allari Havnini, har vóru trø, blómur og rabarbur, og [...] ein gjørdist kom áhugin fyri knallertum, bilum, nýggjum og ikki minst gomlum motorsúklum. Alt hetta gekk fyri seg í kjallaranum í lítla svarta húsinum hjá Mikkjal í Grønlandi. Har sum tað er hjartarúm, er
altíð spurdi hann eftir okkum, børnunum hjá systkinunum. Hann gleddist, tá ið tað gekk við og hevði tað ikki gott, tá ið gekk ímóti. Vágur fylgdi nógv í hjarta hansara. Tá ið hann ringdi til Kitty, spurdi [...] fyri Dion. Tey vóru hansara eitt og alt, og tey hava øll hildið sera væl saman gjøgnum lívið. Dion gekk í skúla í Vági, men hugurin stóð ikki til skúlan. Hann vildi verða sjómaður eins og pápin - tó tað
eini Liverpool troyggju. Stutt fyri hálvleik gekk tað hart fyri seg á vøllinum og bæði Jamie Carragher og Rafael vóru hepnir ikki at fáa reytt kort. Ringast gekk tað útyvir Nani, ið mátti berast av vøllinum
syngja væl við, og duga fleiri av sangunum uttanat. Hetta royndu teir eisini fríggjakvøldið, og tað gekk nøkulunda, men ikki fyrrenn á miðnátt vaknaðu áhoyrarirnir. Tað kom rættuligt lív í, tá ið teir fóru
Altíð við tí góða orðinum. »Tað man fara at ganga,« og » Tvass, legg ikki í,« tá okkurt var, ið ikki gekk, sum ætlað. Ella meira skemtandi »Nei, nei,nei. Hevur man vitað so galið?« ella »Hevur man kent tess [...] Ditlev hevði hoyrt og skilt kirkjuklokkuna, lat hann ongantíð nakran iva vera um, hóast hann ikki gekk og lýsti við tí í tíð og ótíð. Fyri honum var tað nakað persónligt, sum hann kortini ongantíð ræddist
Djokovic hótti Medvedev, og sat mann við eini kenslu av, at serbin fór at standa eftir sum vinnari. Tað gekk ikki long tíð, so var støðan 5-2. Djokovic hevði møguleikan at serva seg til steypið, men rótaði fyrsta
vóru ill, skelkað og djúpt ólukkulig – ikki av tí at eg hevði lagt tilfarið út, men av tí at hetta gekk fyri seg í teirra landi! Nógv kravdu, at eg segði, hvar myndirnar vóru tiknar, tí tey vildu hava hesa
altíð at spotta tey, sum royndu ta leiðina. Janus fortaldi honum tá eitt gamalt ævintýr: Einaferð gekk ein bogin og slitin maður í brennandi sól og plantaði smá platantrø fram við Via Appia sunnan fyri
niðri í myrkrinum. Los Angeles Times skrivar, at tað var maðurin, Ben Ests, sum fann fiskin, tá hann gekk sær ein túr eftir strondini fríggjadagin. Fiskurin var 46 sentimetrar langur og var so at siga púrasta