Tróndar skarpa vit, men Sigmunds bjarta hjartalit. Tað er so vakurt, so vakurt í Føroyum at búgva Her dagar sostatt fram tann mynd, ið seinni gjørdist gjørdist alt meira ráðandi: Tróndur sum tann vitugi og
Dávur Winther Sat nú ein dagin so døsin og hugsaði um farnar dagar aftan fyri bilstýrið, um tá ið eg plagdi at rulla gjøgnum túnini í Vejle í egnum bili í lesrtartíðini fyri árum síðan. Brádliga stóð á
Bjørgini vórðu røkt til lítar, hann sat sum 14 ára gamal einsamallur í Urðini og fleygaði heilar dagar, útróðrarbátur setti hann av á morgni og tók hann við aftur um kvøldið. Torvið varð alt skorið og
at hesin ungi drongur var eitt eindømi. Tað hevði lærarin eisini boðað frá. Og tað gingu bert fáir dagar, so var hann við í øllum, og var ógvuliga sjálvstøðugur. Tað varð mangan spurt um hvat hann ætlaði [...] Tá kundu tey taka til, bara øll vóru sum Tróndur. Tróndur var komin langt í lívinum. Tað eru bert dagar síðani hann varð liðugur at læra og hevði fingið sveinabræv sum frisørur. Hann var ógvuliga væl umtóktur
lív lagað. Bønin varð hoyrd, tí hóast sín likamliga veikleika manglaði Onnu Sofíu bert nakrar fáar dagar í at gerast 100 ár. Henda ljósakrúnan er tann mittasta í skipinum í gomlu kirkju í Norðragøtu. Sagt
serliga stórur frá okkara síðu. Vit kunnu ikki bara skylda upp á møðina, tí teir spældu jú eisini tveir dagar á rað, men tað er einki at ivast í, at teir vóru sera væl fyri kropsliga, sigur Hans Áki. Um dystin
Samgongan 100 dagar ? Eg trívist rættiliga væl í leiklutinum sum løgmaður. Jóannes Eidesgaard hevur nú verið løgmaður í góðar 100 dagar. Løgtingið er farið í summarfrí og tingsetan er endað. Og tað er
upp í lag, og sjórænarar, sum royna at stjala virðismiklar perlur. Men eftir nógvar hendingaríkar dagar og við nógvum frøknum á nøsini kemur hon heim aftur á Villingavál saman við hestinum og Nilla. Og
upp í lag, og sjórænarar, sum royna at stjala virðismiklar perlur. Men eftir nógvar hendingaríkar dagar og við nógvum frøknum á nøsini kemur hon heim aftur á Villingavál saman við hestinum og Nilla. Og
hassjplantur. Ákærdi greiddi frá, at turkaðu toppskotini ikki vóru nýtilig fyrr enn fimm til sjey dagar seinni, og tá ákæsuritið nevndi vektina av hassjplantunum til 1300 gramm, so skuldi fyri tað fyrsta