Sunnumorgunin 20. mars 2011 andaðist mamma, 77 ára gomul. Hon var dóttir Katrinu og Julius Clementsen. Tey vóru fýra systkin, Jógvan, mamma, Martin og Mikkjal. Mamma og babba giftust í 1955, og fóru t
sum var umrøddur í seinast parti. Tískil vóru báðir abbarnir hjá teirra børnum kallaðir Heini. Minningarorð í Dimmalætting um Heina Sum kunngjørt í seinasta blað er ein av teimum gomlu havnarmonnunum
Minningarorð um mína elskaðu systur Súsannu K. Lindenskov Tung vóru boðini at fáa, at tú ikki vart ímillum okkum longur. Vit vóru bara komin nakrar tímar inn í tað nýggja árið, tá tú fekst blóðpropp í
Ringt er at seta orð á tað, ið fer ígjøgnum ein, tá vit hugsa um Heina og tíðina, hann var starvsfelagi okkara á studentaskúlanum á Kambsdali. Heini byrjaði í sínum starvi í august 2006, fyrst sum árs
Niels og eg komu at kennast í 1974, tá vit báðir komu at ganga í 8. flokki í spildurnýggja Eysturskúlanum, sum tá bert 1. byggistig var liðugt. Vit blivu vinir beinavegin, og helt tað til hansa
limaði seg inn 1. desember sama ár. Ein kendur limur var Andrass Samuelsen, og hann skrivaði hesi minningarorð um Pedda, tá ið hann doyði í 1931: Med Vemod læste jeg i Dimmalætting, at min gode gamle Ven
Nú vil eg royna at skriva nøkur minningarorð um mín elskada beiggja Robert, sum eg elskadi yvir alt her á jørð. Ikki er tað nemt at sita og skriva, og saknurin er so stórur. Minnist sum tað, sum var tað
Mikukvøldið 4. mai andaðist Ragnhild einans 52 ára gomul. Eftir hana sita maður, børn, tvey ommubørn, mamma og systkin. Og eftir standa vit øll spyrjandi. Spyrjandi um, hví ein kvinna, sum elskaði lív
Loveliness we've lost These empty days without your smile This torch we,ll always carry For our nation,s golden child And even though we try The truth brings us to tears All our words cannot express T
Tá eg hoyrdi andlátið av Freydisi mikukvøldið tann 16. mars, vildi eg illa trúgva hesum, tí sunnudagin áðrenn var eg inni á gólvinum hjá henni, og hon var sum altíð blíð og prátaði um mangt og hvat, m
