bjóða starvsfelagnum hjá sær, Simone, at smakka saman við sær. Á matskránni var tvøst, spik og turrur fiskur. – Eg havi ongantíð upplivað nakað so vemmiligt. Hvussu kunnu tit eta hatta? segði kvinnuligi verturin

svimja og harvið brúka musklarnar hjá sær meira, enn fiskurin ger aðrastaðni, har tað stillari. Tá fiskur brúkar musklarnar, fær mann frískari kjøt, sum smakkar betur, sigur Leif og fortelur víðari um aðrar

kom oljan og eisini reinsingin av bygningum og áum. Tað broytti viðurskiftini nógv til tað betra. Fiskur kom aftur í stórar áir, t.d. Themsen. Nú er CO2 í ferð við at kvala okkum. Kønu heilarnir við sínum

eftir sild og brislingi í Sundalagnum, Skálafjørðinum og aðrastaðni, har hugsandi hevur verið, at fiskur er. Tað eru brøðurnir, Eyðun og Friðjón Jacobsen í Hósvík, sum hava átt og framvegis eiga bátin,

nú kalvi, speril, turt tvøst, spik, lippur, svartkjaftur, lodna, skerpikjøt, hara, krabbi, ræstur fiskur, garnatálg og mangt, mangt annað verður at fáa. Afturvið hava vit fingið nakrar smakkroyndir frá

nøkulunda, Harry Benjaminsen sigur, at størri helmingurin av veiðini hjá útróðrarbátunum er gráur fiskur, meðan hin minni helmingurin er hýsa. - Útróðrarmenn eru vónbrotnir um, at góðu hýsuleiðirnar eystan

Vestmanna hava tey leingi arbeitt við tvey-skiftivakt, og hetta er eingin trupulleiki, tá ið nógvur fiskur kemur uppá land. Men er ivingarsamt við fiski, kann tað vera eitt sindur truplari at leggja arbeiði

gistingarmøguleikar í bygdini, so sum Ból og Bita ella Bed and Breakfast, sum tað eitur á fakmáli. Nógvur fiskur á matarlepanum Nýggja matstovan í Vestmanna fer serliga at leggja seg eftir at hava fisk á matarlepanum

landing fyrr enn í fyrsta lagi hósdagin, verða gólvini ikki turr á virkinum kortini, tí so nógvur fiskur lá niðurfyri frá seinastu viku. Og soleiðis var eisini í vikuni undan hesari. Tveir trolarar landaðu [...] varð landaður í Miðvági, endaði í Vestmanna. -? So, vit høvdu nógvan fisk í síðstu viku, og nógvur fiskur lá niðurfyri í vikuskiftinum, sum vit arbeiða í hesi vikuni. Heldur sær væl Í Vestmanna siga tey

an loysir seg á landi, ið halda, at tey rinda ein hóskiligan fiskaprís. Gulllaksur er ikki dýrur fiskur í innkeypi – ikki í mun til eitt nú tosk og hýsu, sum annars hava ligið lágt í prísi í longri tíð