tí íslendsku loysnini, tí tað, sum føroysku javnaðarmenninir ikki høvdu skilt, var, at henda loysn bar við sær, at Føroyar her og nú gjørdust eitt sjálvstøðugt ríki, og at Danmark skuldi hjálpa Føroyum

oyra frá teimum. Tann útrokning, sum búskaparráðið fekk gjørt, vísti, at hetta í allarversta føri bar við sær at livikorini versnaðu 20%. Hetta er ikki meir enn eitt og hvørt land kann rokna við nær sum

íslendingunum, tí leiðarin fyri bólkin er fraklendingur, og dokumentarfilmur skuldi upptakast. Tískil bar ikki til at flyta tiltakið. Tað var Helga Hjörvar, fyrrverandi stjórin í Norðurlandahúsinum, sum hevði

vóru avmarkingar fyri føroyingar. Teir skuldu ikki fáa betri sømdir enn franskmenn. Um hetta ikki bar til, skuldu aðrar avmarkingar setast, sum við stødd av skipum og tal av bátum. Teir skuldu eisini koma [...] skuldu vera teimum til hjálpar saman við stýri­manninum á vaktarskipinum Ægir. Har trolarin stóð, bar als ikki til at seta fólkið á land. Tað nærmasta staðið, bjargingarmenninir kundu verða settir á land

tveimum málum. Dysturin javnaði seg aftur, og tá ið sjey minuttir vóru eftir reið um snarið, og tað bar ikki til at siga hvønn veg dysturin koppaði. Eins og í fyrra hálvleiki eydnaðist tað aftur kroatum

vóru avgjørdir í taklingum og vunnu nærdystirnar í luftini. Turkaland hevði bóltin meiri, men tað bar einki til í royndnum at spæla seg ígjøgnum íslendsku verjuna. Í hinum endanum vóru íslendingar ísakaldir

avlíva ta átjan ára gomlu ísbjørnina Lily. Lily hevði krabbamein, og kanningar høvdu víst, at tað bar ikki til at skurðviðgera hana. Sjúkan bleiv staðfest fyri tveimum mánaðum síðani, og kanningarnar avdúkaðu

ivaleyst fara at koma upp á pláss til ta tíð. Í Danmark halda teir flestu politikararnir, at stjórnin bar seg rætt at, tá hon sýtti fyri at slaka fyri trýstinum úr Moskva um at banna kekensku heimsráðstevnuni

Turi, Elias Lervig og Olaf Bárðarson vórðu skiftir inn. At málmunurin ikki var meiri enn eitt mál bar við sær, at spenningur var í alla tíðina, hóast KÍ hevði bóltin meiri. Og tá ið klokkan var farin fýra

nde syn at se den fortvivlede Hustrus sorg, da Kisten bares ud fra Hjemmet, hvilket hun selv var for svag til at kunde forlade. Fra Hjemmet bares kisten til Kirken, som næsten var fyldt til sidste Plads