Gudmundur hevði sínar meiningar og kundi vera avgjørdur. Hann hevði altíð eina stutta viðmerking, sum hann bar virðiliga og høviskliga fram, og tú kendi teg altíð javnsettan og væl viðfarnan, tá tú hevði skift

vraka flokkin, mundi øðin so líðandi leggja seg. Ikki minst síðstu dagarnar, tá Høgni Hoydal trygt bar flokkin í gjøgnum stóru sendingarnar í loftmiðlunum. Fólkaflokkurin stóð seg eisini væl. Tað plagar

ørindi ljóðar: Júst hetta lítla barn, ið mikið brekað var, mest gleði teimum vann og størstu signing bar. Og har, sum sorgin neit, og royndin var so svár, nú hoyrist takkarljóð, og skyggja gleðitár. Hetta

fingu studning í 80?unum, vístu jú altíð eitt stórt hall, um studningurin ikki varð tikin við. Tað bar jú altíð til at prógva, at onki kundi hanga saman uttan stóran studning. Um tað er henda politikkin

úr B36 sín aðalfund mánakvøldið. Heilt fitt av fólki høvdu leitað sær á fundin, og sum vera man, so bar fundurin brá av góðum huglagi. Formaðurin í felagnum, Birgir Enghamar, kundi í frágreiðin sínari fegnast [...] árinum, og í summar kemur so næsta bókin við søguni um HB. Fyrra bókin, sum Jógvan Arge skrivaði, bar heitið Havnarmenn í Gundadali, og lýsti hon søguna hjá HB tey fyrstu 50 árini. Hesa seinnu bókina hevur

at siga, hvat endaligi kostnaðurin verður av at umvæla skaðan, Norröna fekk, tá hon tríggjar ferðir bar við land í Havn 15. januar. Fyribils er skaðin mettur at kosta umleið 10 milliónir krónur. Tryggingin

studentsprógv í Hoydølum í 1975. Ynskið hjá Bergi var at ganga á málsligu/musisku greinina. Sovorðið bar ikki til í Føroyum fyri tredivu árum síðani. Tí flutti Bergur eftir fyrsta árið í Hoydølum til Danmarkar

plássi, greiðir Jákup frá. Tað endaði so við, at felagið bað um at fáa hallirnar leygardagar. Og tað bar so til. Men av tí sama mugu venjingarnar hjá teimum byrja rættuliga tíðliga leygardagar, og tá Mjølnir

trimum tøttum málum, var at kalla leyst og liðugt. Sjálv leikararnir hjá VÍF vistu nú av, at tað neyvan bar til at venda hesum. Tað gjørdi tað ikki, og kanska eitt sindur symptomatiskt fyri VÍF, so slapp VB

n skuldu vit longu avstað úr Eysturríki. Øll høvdu heldur enn fegin vilja verið longur, men hetta bar tíverri ikki til. Vit fóru aftur við bussi, og hesaferð gekk leiðin til Keypmannahavnar. Komin til