dagligu gongd framvið Óla­stovu. Hann brummaði altíð ein djúpan bass sum ein bjørn. Hann hevði verið lærari hjá pápa mínum, og pápi hevði fortalt nógvar søgur um, hvussu ringur hann var. Hetta hevði givið mær [...] ein son, Daniel Samuel, sum var »blátt barn«. Hann var føddur við hjartafeili og doyði ungur. Eg plagdi at spæla við sonin Anton. Sámal dámdi væl at práta. Hann var nokk so belisin og visti meira um heimin [...] næmingunum upp í 3. og elsta flokk. Her var Poul Jensen lærari. Hann var ein myndigur lærari, sum dugdi at geva næmingunum áhuga fyri at lesa uppá. Hann legði stór­an dent á at læra næmingarnar danskt. Poul Jensen

eitt sindur dølskur har hann gekk, men nú reisti hann seg upp í fulla hædd, og tá var hann høvdið hægri enn Effersøe. Hann lætst bara sum einki og gekk víðari. Hetta hevði hann eisini sloppið, um ikki [...] miðskips stýriborð. Hann hyggur uttanborða, men hoyrir bert eitt skvólpandi ljóð. Hann tekur eina harpun, sum hann plagdi at veiða haj við. Hon var bundin til stórmastravantið, og hann skjýtur harpunina [...] kendi hendan Marius úr Sumba. Hann kom so at arbeiða hjá okkum. Marius var trúgvur, og tað var ordan í hjá honum. Hann kom, og eftir stuttari tíð búði hann hjá okkum. Hann tók sær serliga av neytunum. Eg

við Ejler Djur­huus, son Kristian. Hann greiðir nak­að frá pápanum, men hann greiðir eisini frá síni egnu tíð, eisini sum sýslumaður í meira enn 40 ár. Millum annað hevur hann áhuga­verda frá­søgn um [...] eisini benda á. Ein abba­sonur teirra varð júst Kristian Djurhuus. Hans Andreas man hava kent seg sviknan, tí hann setti ikki síni bein aftur í Ólastovu. Kristian skrivar annars um ommuna, at hon hevði tænt [...] øllum, hann hevði upplivað. Og hann fekk mangan høvi at minnast aftur á hesa hending um­borð á “Dagmar”, tá skipið seinni kom á Havnina, og hann kom um­borð sum “karantænebetjent”, eitt starv sum hann hevði

Flúgvarin vendi so knapt, at hann misti nógv av ferðini. Hann kom nú upp móti ættini, og hann byrjaði at fara niður móti sjónum. Vit hoyrdu, at hann pressaði motorarnar alt, hann orkaði fyri at sleppa upp [...] løgið, at pápi ikki bygdi egin hús, sum hann væl hevði kunnað gjørt. Men hann var jú einabarn, og tí stóð hann eisini til at fáa húsini sjálvur. Eisini vildi hann stuðla sínum foreldrum. Men hesir yvirbygningar [...] hyggja. Hann fleyg nakrar ferðir aftur og fram uttanfyri fjørðin. Tað vóru nøkur vátaslettingsæl beint tá. Men so sleit í. So sá eg, at hann kom inn eftir. Hann var bert um 50 metur uppi, og hann fleyg framvið

beiggi var Effe. Hann tosaði ofta um, at hann skuldi blíva prestur, tá hann bleiv stórur. Men hann bleiv hovmeistari. Eina tíð stjórnaði hann einum hospitali í New York. Seinni gjørdist hann hovmeistari á [...] á loft, har sat Kristian á Gørðum. Hann var ein eldri maður tá. Hann sat í trappuni við hondum undir kinn og lurtaði eftir okkum, men hann segði einki. Tá hinir eru farnir sigur Kristian: “Tú skal ikki [...] sigla. Hann var ein flottur fýrur, og undir 1. veraldarbardaga kom hann í amerikanska krígstænastu. Men hansara upplivilsir gjørdu hann sálarliga sjúkan í fleiri ár. Tað var ikki fyrr enn hann fekk sj

av. Hann var við Smirli í fimm ár. Tað var ikki bert tað, at hann ikki kom í maskinrúmið, men hann var heldur ikki í landi alla hesa tíð. Tá vóru ongar bryggjur, sum Smiril kundi leggja at. Og hann var [...] tosa við skipar­an. Hann var sera gruggutur og segði, at um hann gjørdi sína skyldu, so sendi hann Vesta til botns. Men eftir sum tað vóru so nógv ferðafólk á dekkinum, so vildi hann lata Vesta sleppa við [...] í Havn. Hann var farin ta tá longu leiðina heim í býin á telefonstøðina at ringja til pápa sín. Tað var fínasta veður. Pápi bað hann skunda sær til hús, tí har norðuri var ódn. Tað gjørdi hann eisini og

, Oliver Effersøe, boðaði mær frá, at hann húsum. Hans Olaf Hansen, fulltrúin hjá Effersøe, setti meg inn í ein part av arbeiði­num, men tað var skilligt, at hann ræddist Effersøe, sum avgjørt ikki dámdi [...] serliga ringur. Tað eydn­að­ist mær at fáa hann til hús. Men tá gjørdist hann púra ørur og kravdi ein knív at verja seg við. Tá kom pápi hansara til, og hann lovaði, at son­urin skuldi ikki sleppa út aftur [...] byrjaður, fór Hans Olaf Hansen úr starvi. Nakrar dagar seinni kom Effersøe inn á skrivstovu mína og segði mær, at nú hevði hann selt húsini til Gudmund Mortensen, son Niels Juel, hóast hann hevði fingið

amtmaður tá) vitjað hann, og hann lovaði at heilsa okkum. Amtmaðurin var sera fittur. Hann bjóðaði eisini Johan pening, um honum tørvaði, men tað gjørdi hann ikki. Á sjúkrahúsinum hevði hann jú ongar útreiðslur [...] tíðini. Pápi var farin til songar. Eg spurdi hann, um hann ikki hevði verið og heilsa uppá Margrethu og sæð dreingin. Tað hevði hann ikki, tað hevði ongan skund. Hann helt, at tað skundi skaða bæði mammu og [...] sjúkur. Pápi goymdi trý brøv, sum hann fekk frá Johan. Í tí fyrsta skrivar hann, at hann hevur fingið innbjóðing frá einum vini at koma at vitja seg á Broholm á Fyn, tá ið hann gjørdist frískur aftur. Johan

Vágarnar. Tað helt hann vera í lagi. Sjálvur ætlaði hann at søkja til Suðuroyar. Áðrenn freistin at søkja var farin, frætti eg, at Johan hevði søkt bæði størvini. Hetta váttaði hann eisini fyri mær. Men [...] til at taka við starvinum 1. juli. Ludda Kristian, sum var giftur við mostir míni, átti eitt skip, Polaris, sum hann nýtti til farmasigling millum oyggjarnar. Hann var nú á ferð til Suðuroyar og bjóðaði [...] Eg plagdi at búgva hjá honum, tá ið eg var í Suðuroy í arbeiðsørindum. Hann ynski mær tillukku við embætinum. Hann segði mær, at hann hevði hoyrt, at Effersøe hevði fingið starvsfólkið á sýsluskrivstovuni

var samstundis glaður um, at eg hevði fingið hesa áheitan, tí hann hevði havt eitt byggi­arbeiði í Hesti nøkur ár framm­an­undan. Tá var hann blivin vinur við báðar teir saknaðu báts­for­menninar. Mamma [...] og seinni gjørdist hann fyrsti skúlaráðgevi í Føroyum. Herdis helt fram at taka sær av garðinum og vitanum í Hesti. Nú er næstelsti sonurin vitapassari og hevur eisini garðin. [Hann fekk eisini eina harða [...] Eftir í bygdini vóru bert nakrir fáir eldri menn, einkjur og børn. Tó var ein ungur maður eftir, Hans Frederik Joensen, seinni Lenvig, sum tilvildarliga ikki var heima hendan dagin. Vit vóru kon­firmeraðir