Hetta er eisini grundin til, at hann brúkar tempera, tá hann málar og ikki olju. Tí tempera er meira matt enn olja og hetta ger, at litkornini sleppa framat eyganum uttan at ørkymlast nakað serliga av endurskini
moyggjar og knappar menn”, hjá Rasmus Effersøe skaldið, so týðuliga til mín: “Í øðrum londum tey gera mat, sum rætt og slætt kann kallast evja; »týskar klumpar« og »franska sós« og mangt og hvat tey saman [...] er tann kostur, sum mær dámar. Kalsoyggin, er ein hjallur í sær sjálvum, og hevur oyggin eina ríka mat-mentan, sum gongur fleiri 100 ár aftur í tíðina, og sum hevur hildið lívið í hesum treiska og raska
Heðin Mortensen elskar føroyskan mat, men hann sigur ikki neitakk til ein góðan búff við einum glasi av fronskum reyðvíni afturvið. Eisini dámar honum væl kinesiskan mat. Hann hevur lutfalsliga stóran áhuga
veiða, tá vit eru svong. Eg meini, sum tit kunnu veiða og eta, tí vit standmyndir klára okkum uttan mat. Nú hevur tú gløtt eftir Bókahandlinum í samfull seksoghálvfjers ár, hvat heldur tú um hann, nú hann
aspirinpulvur og svav tí væl. Dagin eftir er veðrið eitt sindur betri. Egil er uppi og etur morgunmat. Teir koma so fram til Havnar tann 27. September. “Det var slemt Vejr i Thorshavn. Peter Mortensen
fólkapensión og samhaldsfasta at liva av, kunnu skjótt koma í ta støðu, at tey noyðast at velja ímillum mat og klæðir ella vitaminir og mineralir. Tí heldur hann, at Løgtingið eigur at rætta hetta, sum hann
Olivia hevði sum ung verið á húsholdningskúla í Danmark, og gjørdi hon tí til tíðir forvitnisligan mat, sum ein ikki var heilt vanur við úti á Garði, t.d. minnist eg, at hon oftani súltaði reyðrøtur, og
í morgin, tí at morgindagurin man stúra fyri sínum egna. Hvør dagur hevur nóg mikið í síni plágu. Matt. 6,34. Sálomon sigur í orðatøkunum: Rósa tær ikki av morgindegnum, tí at tú veitst ikki, hvat dagurin
saman, býttu vit alt ímillum okkum. Vit skiftast eisini annan hvønn dag at gera mat. Men fáa vit gestir, so ger konan mat, tí hon dugir eitt sindur betur, greiðir ein av klaksvíkingunum í Hoyvík frá. Ordiligur
Hafnia er sum nevnt klassiskt evropeiskur. Og tað kann vera ein smags-sak, um einum dámar nógv pyntaðan mat. Men tað vælkenda skapar eisini tryggan og hugnaligan dám, sum tá ið vit sita til borðs hjá ommu sunnudag
