gongdar leiðir, tá tað um heilsuna ræður. Vit skulu eta meira grønt og frukt. Vit skulu ansa eftir ikki at eta ov nógv feitt. Vit skulu vera varin við sukuri. Vit skulu røra okkum. Vit skulu gevast at [...] eins týðandi sum tá vit tosa um at steðga dálking og troyta varandi orkukeldur – eins týdningarmikið sum at fara væl um okkara tilfeingi, fiskastovnarnar. At hava eitt stýri, at hava stýrandi menn og kvinnur [...] fara vit ongantíð skeiv av. Tað skal vera okkara vón, at øll fólkavald tað veri seg í kommunustýrum ella á løgtingi lata seg fáa íblástur frá teimum, fakfólki, granskarum, politikarum oø., sum hava vilja

stuðulin, vit fáa frá teimum í hesum ringu døgunum fyri okkum tríggjar og fyri okkara moðurland. Og vit skulu royna okkara besta fyri at lata góð minni frá okkum í hesi hugnaligu bygdini, tá vit ein dag [...] lívinum eru ómetaliga ringar at góðtaka. Men vit eru bjóðaðir til Føroya ikki til at grenja, men fyri at sparka bólt. Og tað skulu vit gera, so leingi sum vit eru her. Baja hevði ikki spælt á serliga høgum [...] torført at skilja, sigur Nebosja, tí vit hava nógvar góðar spælarar her í felagnum, sjálvt um tað er so lítið, og áttu at havt í minsta lagi seks ella sjey stig í dag. Men vit vóru sera óhepnir bæði í Fuglafirði

undanfarnu árini. Vit hava havt marginalirnar ímóti okkum. Í tøttu kappingunum hevur ta_ fleiri fer_ir veri_ solei_is, at f_ra bátar eru komnir á mál innanfyri eitt sekund. Tá hava vit veri_ aftastir. Vi_ [...] seinastu fer_irnar hava havt vi_ sær, at sjálvsáliti_ er stórt. Undanfarnu árini hava vit kanska hugsa_ ov nógv um, hvat hinir ætla og gera. Hesa fer_ hugsa vit bara um okkum sjálvar. Vit fara at halda okkum [...] tveimum teimum undanfarnu ólavsøkuró_runum í huga, so mugu vit rokna vi_, at hesa fer_ fara vit at hava marginalirnar vi_ okkum, og so hava eisini vit møguleika at vinna. Hjá Vestmenninginum hevur ta_ gingi_

tikin frá okkum, kenna vit okkum øll rakt, tí sum fólk kenna vit felags sakn og ábyrgd. Aftur og aftur sanna vit orðini hjá yrkjaranum: ?men ongantíð grunast, hvat hendir í morgin?, tí hjá sjófólki hendir [...] soleiðis norðbúgvar nomu land, og tað var soleiðis heimurin gjørdist kendur. Tað, vit fyrr kallaðu landnám, kalla vit í dag alheimsgerð. Sjómansyrkið er tjóðarstarv føroyinga. Minnisvarðar um sjómenn standa [...] børnum, bæði tá maðurin var úti og sum einkja við fullum húsi. Hon bar øllum uppi, hóast ótta, miss og sorg. At hennara heimur var líka nógv úti sum heima sæst aftur hjá teimum kvinnum, sum hava yrkt um s

gerandisstríð, har neyðugt er hjá okkum øllum at steðga á við eina hvíldartúvu, har vit kunnu seta frá okkum alt tað, vit hava borið uppá, likamliga sum sálarliga. Hjá mongum gjørdist tó hendan hvíldartúvan [...] skelka gamalt fólk, og meira ung, tá setti inn eitt skip, lágt flagg í stong, á grøv brátt sungu skipsmenn vini song. Tað eru hesi, sum aldurnar tóku, vit í dag hava serliga í huga. Gerandisdagurin er [...] eru komin heim. Sum eitt afturljóð av ættargongd minnast vit hesi farnu persónliga, sum myndugleiki og sum tjóð. Lat okkum reisast og í tøgn hava hann í huganum, sum í farna ári settist við hvíldartúvu:

tað gott at vit kunnu lesa um ein slíkan stóran óteljandi skara frammanfyri trónuna á Himni, júst sum opinberingin sigur okkum frá, hendan opinbering geldur til allar tíðir, eisini í dag, tá mangur stendur [...] hetta kann fáa vónloysið at leggja seg yvir alla tilveru okkara, so at vit ikki hóma nakran veg fram, alt er vónleyst fyri framman, vit vilja bara falla í fátt; tann sum hevur sigrað yvir deyða og grøv, hann [...] søgdu: ?Amen! Signingin og dýrdin og vísdómurin og takkargerðin og heiðurin og mátturin og kraftin veri Guði várum um aldur og allar ævir! Amen". Og ein av hinum elstu tók til orða og segði við meg: ?Hesir

altumráðandi, at vit eru ferðabúgvin, tá boð verða eftir okkum, annaðhvørt tað so er í yngri ella eldri árum; tá ið vit fara higani av foldum, fara vit inn í ævinleikan; meðan vit eru her, eru vit í náðitíðini [...] er givin okkum, fyri at vit ikki skulu glatast, men at vit skulu eiga eitt ævigt lív heima í Himli saman við frelsara okkara, og sostatt koma vit at møta okkara kæru aftur, um vit eiga Jesus sum frelsara [...] tess at vit ikki skulu glatast, men hava ævigt lív í honum; og eitt skulu tit vita, at tað eru mong Guds børn í landi okkara, sum eru í bøn fyri tykkum, sum mist hava, tað er tann einasti vegurin, vit hava

orðini verða tykkara stóra troyst, sum mist hava, tey kunnu bera tykkum uppi í døgunum, sum liggja fyri framman. Øll tey ríku minnini, vit eiga eftir tey, vit hava mist, eru dýrabar, ja, so dýrabar, at tey [...] ljósglottar á vegi okkara yvir lívsins hav, til vit einaferð sjálv leggja árarnar inn. Gud gevi at vit ein dag standa frí og frelst heima í Himli, og tað gera vit, um vit líta á tað, sum Jesus hevur gjørt fyri [...] frelsu, nevniliga Jesus Kristus. Gud troysti tykkum øll, sum mist hava; friður veri við minninum um tey, sum farin eru. Guds friður veri við okkum øllum. So vil eg enda við einum Alla halganna sálmi, sum

gjørdur í heiminum yvirhøvur. - Vit gjørdu fyrsta søkkringin í 2004 og hava gjørt fleiri síðan. Áður hevði man blýgg, sum hingu uppi í nótini, men tað ber ikki til at hava so tung blýggj, tí annars skrædnar [...] nógv størri, og serliga hevur hetta stóran týdning á streymasjógvi. Vit kunnu róliga siga, at menningin, sum vit saman við alivinnuni hava bygt upp á hesum øki, er gjøgnumbrot innan havaling í Føroyum. Jóannes [...] slett ikki tær somu sum tær, ið vit hava í Føroyum. Aling í Føroyum á firðum og sundum, sum liggja út móti havinum, hevði verið sonevnt max hjá norðmonnum í váða, meðan vit í Føroyum í dag slett ikki snakka

staðni í Suðuroy. Johan átók sær eisini onkuntíð arbeiði norðanfjørðs. Lærutíðin var tá eins og í dag 4 ár, men tá lærutíðin var liðug, fekst ikki nakað alment galdandi sveinabræv. Ábyrgdin lá øll hjá [...] við at byggja hús til Petur Mohr Dam á Tvøroyri. Til samanberingar kundu vit her nevnt, at hesi hús kostaðu 10.000 kr. at byggja. Tá var alt við, - eisini máling. Alfred til Syðrugøtu Meðan Alfred stóð í [...] Tórshavnar Skipasmiðju Í 1941 flutti Alfred til Havnar, og honum stóð tá í boði at fáa arbeiði sum timburmaður á Tórshavnar Skipasmiðju. Men tá vóru viðurskiftini soleiðis, at hann slapp ikki til arbeiðis á