Leikum og loyndum«, 1940 Kúvingaskelin Við einum djørvum smíli hyggi eg inn í meg sjálvan og taki hjarta mítt í lógvan. Skelvandi trýsti eg dýrgripin av oyranum og lurti. Tað er mær fyri sum eg haldi í
orkestur og solistur, Lise Tjavle, vóru við. Her haldi eg, at sangararnir góvu sangstjóranum eitt hjartaligt farvæl. Eitt heraklapp í ljóði, sangi og orðum. Eitt ríkt skeið við sangi og tónleiki undir hesum
treður hana, meðan Leila Højgaard syngur sálmarnar, sum hoyra jólunum til. Fyrst Brorson-sálmin Mítt hjarta tilhald hevur, sum Axel Tórgarð týddi. Og nú vit tóku stevið í Útvarpinum, so er vert at gáa um,
vígd at vera kona hansara, og tað skuldi hon royna at vera, men tað kom at verða uttan kærleika, tí hjarta hennara var eftir hjá dronginum í Yndisoynni. Soleiðis byrjaði hjúnalag teirra. Nú vóru liðin nøkur [...] vinna hennara kærleika, og tað var ikki sørt, hann øvundaði manninum í Yndisoynni, sum átti hennara hjarta. Bæði vóru tey góð við síni børn, men tað var sum tey ikki kundu gleðast saman um tey. Sýndi hann [...] stóð Jóan framman fyri henni og tók í hond hennara og bað góðan dag. Hon kvakk við. Kendi hvussu hjarta hennara fór at sláa, men skjótt fekk hon tamarhald á sær."Góðan dagin," segði hon. Ikki fekk hon
mikið meira um lív hansara og virki, um lyndi hansara og vilja. Hann var spaklyntur og eyðmjúkur av hjarta. Hann gjørdi ikki synd, og svik var ikki funnið í munni hans. Hann hjálpti øllum, sum heittu á hann
vit ikki boðið, sum Jesus helt fram fyri hinum lógkøna: Tú skalt elska Harran, Gud tín, av øllum hjarta tínum og av allari sál tíni og av øllum huga tínum, hetta er hitt stóra og fyrsta boðið. Í okkara
muður ei mælir, ein sál fann sær frið undir moldum. Vit drýpa várt høvur for deyðans makt og lova av hjarta og sinni, at vit skulu altíð minnast títt navn og altíð æra títt minni. Angen
hugsa bert um, hvat er hent her heima og úti í heimi seinastu 10-15 árini ? tað vóni eg av insta hjarta, at vit sum nú liva, sleppa fra at taka støðu til ? latið okkara børn og barnabørn um tað. Hvat skal
nakar kann melda Ulrike til fútan, tí hon er kend fyri at vera sera arbeiðssom og at hava eitt stórt hjarta fyri sínum sjúklingum. ? Mangan hava vit følt, at hon hevur verið okkara bønarsvar, sigur Elna. Elna
myndugleika. Tað er ivaleyst ofta soleiðis, at tá onkur heldur seg hava okkurt týdningarmikið upp á hjarta, so verður meiri megi løgd í røddina. Hjá Klæminti tóktist tað at vera tvørturímóti. Hann gjørdist