var tað ein drongur. Hetta lýsir hvussu tey mettu um munin at fáa drong ella gentu. Tvíburarnir á barnaheim Fólkið sær meira og meira tørvin á at læra. Í tveimum bygdum í økinum hava tey lokalu kristnu bygt [...] tá ið tvíburarnir Jákup og Jóhannes vóru tvey ára gamlir, helt eg, at teir skuldu fara á eitt barnaheim, so teir kundu vaksa upp saman við javnlíkum. Afturat tí kom, at eg skuldi á málskúla í Addia Abeba

kunnu álvarsamir skaðar henda. Yngri í dag Vanligt var fyrr, at børn vóru 8-10 ár áðrenn tey komu á barnaheim. Í dag eru børnini væl yngri og nógv eru heilt smá. ? Men tó undrist eg mangan, hví tey ikki eru

við skuldarbrøvum í húsaognunum: Tekniski skúli í Havn og í Klaksvík, Føroya Handilsskúli, Føroya Barnaheim og Drottning Ingridar Barnagarður. (Næmingaheimið í Havn er ikki nevnt í avtaluni). Hvussu skal

saman og brúktu tíð saman við hvørjum øðrum, serliga í eini so fjarskotnari bygd sum við Gjógv. Barnaheim hansara var eitt teirra, har nógv fólk komu á gátt skýmingarsetur og um kvøldarnar. Har búðu trý

longu í óvitaárunum, at spírin til tað sosialistisku hugsjónina var gróðursettur í hansara sinni. Barnaheim hansara stóð beint við portrið til gøtuna, sum fólk gingu eftir ímillum Tvøroyri og tær báðar bygdirnar

børnini á Bethel barnaheiminum, sum longu er ov lítið, men tey eru glað at deila kømur og pláss. Barnaheim sum føroyskt prosjekt Við pengunum, sum nú eru komnir inn, fara vit frá endanum av februar at stuðla

Axeli. Axel var føddur í Havn í 1923, og plagar hann at siga, at hann varð føddur í Ebenezer, tí barnaheim hansara varð tikið niður, tá Ebenezer varð víðkað fyri einum hálvthundrað árum síðani. Tá hann varð

tveimum mánaðum komu myndugleikarnir uppí, og mamman bleiv jarðað. Síðani bleiv ringt runt til ymisk barnaheim fyri at vita, um ikki onkur kundi taka hesar neyðars gentur, sum vóru 2 og 11 ára gamlar. Flestu

hoyggjhúsi í eystara enda, og fjósi niðan úr vestara enda. Stutt var millum hesi húsini og mítt barnaheim, og kom hon tí, at gerast ein av mínum grannum. Tað fyrsta, eg hevði við Tomasiu at gera, eftir

hoyggjhúsi í eystara enda, og fjósi niðan úr vestara enda. Stutt var millum hesi húsini og mítt barnaheim, og kom hon tí, at gerast ein av mínum grannum. Tað fyrsta, eg hevði viðTomasiu at gera, eftir at