at gera íløgur, ið tæna øllum landinum, enn at gera íløgur, ið einans tæna pørtum av landinum. Útjaðarin hevur í hvussu er ikki longur nakran trumf at spæla út, um spælið ikki gongur teimum eftir vild
hetta hendir, hóast minnilutin í bygdaráðnum ferð eftir ferð er komin við uppskotum um, hvussu útjaðarin í kommununi kann mennast. Fleiri við henni eru tí so líðandi vorðin sannførd um, at tær smærru bygdirnar
skal fara fram, og hvar ymisk ting skulu liggja. Tað er ikki altíð, at tað eru smáu økini ella útjaðarin, ið vilja fremja seráhugamál í andsøgn við bestu samfelagsloysnina. Eitt margháttligt mál um lokal
passa. Útjaðarin hevur jú fingið mangt og mikið gjøgnum tíðirnar. Vegir, tunlar, ferjur, tyrlur, bátahylar og mangt annað, ið gjøgnum tíðirnar hevur tikið fokus frá øðrum neyðugum íløgum. Útjaðarin hevur [...] meiri enn fólk í arbeiðs-førum aldri. Brekað fáa meiri enn fullfør fólk. Miðstaðurin fær meiri enn útjaðarin. Tað er hetta vit kalla fyri solidaritet: Breiðu herðarnir bera meiri enn smalu herðarnir. Vælf [...] og teimum brekaðu ljóðar rímiligt. Men hvussu við hasum setninginum: “Miðstaðurin fær meiri enn útjaðarin”? Hatta ljóðar ikki heilt rætt. Tað hongur ikki saman, at takast skal frá útjaðaranum og gevast
Í Sosialinum nr. 1 2. januar viðgerð Dorit Hansen støðuna hjá lokalu valfeløgunum, nú Føroyar eru blivnar eitt valdømi, har hon hevur samrøður við tríggjar ymiskar persónar um aktuellu uppstillingina
fyri vinnuna í Hvalba, har tunnilin er neyðugur partur av tí virksemi, sum blómar í Hvalba. Skal útjaðarin verða partur av einum vælferðarsamfelagi, har ein og hvør eigur at kenna seg tryggan í ferðsluni
her er mest sum alt klárt. Nógv annað er at taka hond um í Suðuroynni, tí oyggin er tann stóri útjaðarin í Føroyum og aldursbýtið er skeivt. Tað ræður um at halda tørn, so støðan ikki versnar, men eittnú
Havn og havt neyðugu tænastur í Havn á einum nøktandi støði, tí Kommunan er blivin so víðfør, at “útjaðarin” skal drena kommununa fyri fíggjarliga orku. - Eitt nú er tørvur á Ellis-og røktarheimi í Vestmanna
ein spegilsmynd av fólkinum. Aldur, kyn, samfelagsliga og landafrøðiliga, so sæð út frá hesum, er útjaðarin fyri vanbýti í valinum av landsstýri, sigur Jógvan Mørkøre. Hann vísir eisini á, at fimm av átta
ein spegilsmynd av fólkinum. Aldur, kyn, samfelagsliga og landafrøðiliga, so sæð út frá hesum, er útjaðarin fyri stórum vanbýti í valinum av landsstýri, sigur Jógvan Mørkøre. Hann vísir eisini á, at fimm