febur og gerast illa sjúkir, tá teir síggja at onkur fær okkurt at bera til og tjenar pening. Eftirmæli Ta viðferð, eg havi fingið í síðstu viku, havi eg tó ikki tikið so tungt, tí eg veit, at eg havi eina
higartil er livað, er gloymt og hevur onki kastað av sær. Síðani biður hann lesaran royna at halda seg til ta deyðu fjøldina, men sjálvur heldur hann seg burtur, tí tað einasta, hon dugir, er at taka einsemið
halda vera nóg mikið. Jógvan Gerðalíð heldur, at nøgdsemi og sparsemi eyðkeyndu hansara barnaár og ta gomlu tíðina. - Tá eg hugsi um dagin í dag, er tað nógv broytt. Tá fór einki til spillis, alt varð
Vit eru samd um, at hetta er eitt ungdommiligt arbeiðspláss, sum ikki tykist at skula dragast við ta upphugsaðu byrðu, ið kallað verður ageism, aldursdiskriminering, sum vit við dømum eru samd um, fer
yvir, at 54 túsund fólk hava áneyðir á tveimum brennistøðum. Tey, sum kenna søguna og orsøkina til ta støðuna, skilja hana kortini, men fyri nøkrum árum síðan varð róð framundir, at tíðin var komin har
tætt við landið um kampusætlanina. Vit skulu vera vitborin viðleikari og seta lestrarstørv og brúka ta vitan og teir kreativu tankar, sum ungdómurin hevur. Ung undir útbúgving – lærlingar og lesandi
framgongd, er eitt fast samband við meginlandið. Linjuføringin Politiska málið eigur at vera at velja ta samfelagsbúskaparligu bestu loysnina, umframt tryggastu og stytstu leið. Onnur atlit eiga eisini at
roknaður sum ein týðandi góðskutrygd. Andreas Helmke og Daniel Kahneman viðgera á hvør sín hátt ta serstøðu, ið eitt yrkislært menniskja er í, sum hevur til uppgávu at fella dóm yvir eitt annað
svarað øllum, sum hava vent sær til hansara. - Mær dámar væl at samskifta, og eg havi eisini tikið mær ta tíð, tað tekur at samskifta við fólk kring um í kommununi. Komandi borgarstjórin sigur, at eitt av
dragandi at taka av møguleikanum, sigur hann. Hann ásannar, at hann kendi seg eitt sindur einsamallan ta fyrstu tíðina, men hann hevði gamla mannin, sum áður hevði havt garðin, at tosa við, og hann var honum
