1915 at Frederikka og Hans Christoffer Svabo Joensen, í Sandavági (hann úr Miðvági) fingu ein son. Hann verður uppkallaður eftir foreldrunum, og á dópsseðlinum stendur Hans Christoffer Frits, sum [...] stig - men Frits hevur verið við og er hin sami. Sjálvandi hevur hann eina meining um rembingarnar, men hann góðtekur menningina, hóast hann ikki meinar, at alt er so beinrakið. Treyðugt so, - kanska. Av [...] ”tað ting”, hann ikki veit, tá vit umrøða gamla húsið hjá Gjáar- Jóhonnu í Lonarstræti, sum tó á Sandavágsmáli verður kallað ”Knarristræti”. Og hann vitjaði gomlu Gjáar-Jóhonnu, hvørja ferð, hann umborð á
áðrenn hann gjørdist venjari hjá teimum. - Eg má siga, at Ingi hevur roynst framúr, bæði sum venjari, leikari og sum menniskja. Hann hevur sera góðar venjingar, og hann hevur eitt gott sinnið, hann er róligur [...] nærmast av tilvild. Hann fór við 3. deildarliðnum inn til Runavíkar at leika ein dyst. Hann gjørdi tað gott hendan dystin, og hann skeyt 12 mál. Táverandi formaðurin í Tjaldrinum spurdi, um hann ikki hevði hug [...] ð gjørdist hann partur av hópinum hjá Neistanum. Tey fyrstu árini gekk misjavnt, og summi tíðarskeið sat hann nógv á beinkinum. Dann hevur kortini verið heppin við skaðum, og tí hevur hann altíð verið
Justinussen tekur hetta í so stórum álvara, at beinanvegin sendingin byrjaði og hann hvønn veg tað bar, og hann ringdi hann til løgregluna beinanvegin og vildi hava tey oman í upptøkuhølið í Rás2 at handtaka [...] kann loyva sær. Tað heldur Bill Justinussen, løgtingsmaður fyri Miðflokkin. Hann hevur nú tikið tað heilt óvanliga stigið, at hann hevur meldað Rás2 til fútan. Tað, sum hevur fingið løgtingsmannin at fara [...] sum var dulnevndur, greiddi í ógvuliga jaligum vendingum frá, hvussu hann brúkti hassj. - Hansara boðskapur var púra greiður og hann var, hvussu gott og óskaðiligt tað er at roykja hassj og tað var nógv
fyrradagin boðaði frá, at hann hevur spælt sín síðsta landsdyst. Síðsti landsdysturin, sum var nummar 91 fyri hansara viðkomandi, spældi Leighton leygarkvøldið, og aftaná fekk hann av at vita í bløðunum. [...] tveimum málum, og hóast venjarin var rættuliga avgjørdur, tá hann vísti ákærunum aftur og segði málverjan hava spælt væl, og at tað var hann, sum bjargaði skotunum undan eyðmýkjandi tapinum móti Estlandi [...] málverjin stungið í sekkin. Leighton hevur onga orsøk givið fyri, hví hann er farin til hús, men tað eru fleiri, sum halda, at hann tímir ikki at standa model til órættvísu viðferðina. Tá vit frættu, var
landinum. Veikleikin hjá honum er bert, at hann hevur hug at gera alt ov nógv burturúr, tá hann verður feldur ? ella dettur sjálvur ? og tí fáa dómararnir ilt eyga til hann. Móti endanum vildi B68 vera við, at [...] nevnda. Hans Fróði var altso ikki við, men tað var Jóhannis Joensen, hóast hann einki hevði vant í vikuni vegna sjúku, og tað sást eisini aftur á vøllinum, at miðvingurin ikki var so væl fyri, sum hann hevur [...] gamla felagnum hjá sær, og einu ferðina rakti hann stongina. Jóhannis Joensen helt seg hava skorað, tá hann sneiddi eitt fríspark frá Jens Eriki í málið, men hann var rangstaddur, og Rúni Nolsøe hevði móti
móti felagnum, hann var venjari hjá í fjør. Størsta hóttanin hjá gøtumonnum, Søren Skov Jørgensen, hevur framvegis eina fipurspreinging at dragast við. Hann hevði henda skaðan við sær, tá hann kom til Føroyar [...] Nolsøe. Jan Dam er framvegis skaddur, men eisini í verjuni er HB væl fyri í løtuni við Hans Fróða Hansen og Hans á Lag, so tað er helst ikki tað, sum gevur HB-venjaranum størsta høvuðbrýggið. GÍ-venjarin [...] Skov Jørgensen var við í steypadystinum í Klaksvík hósdagin, kundi hann ikki spæla allan dystin, og tað er eisini sera ivasamt, um hann verður við í morgin. Um ikki, hevur GÍ ein álopstrupulleika. Ein møguleiki
hvørja støðu hann hevur til hesar hugsanir, og hvønn leiklut hann eigur at spæla í hesum sambandi. Skal hann vera uttanveltaður fyrisitari, ella skal hann vera sálarhirði sálarhirðanna..? Hans Jacob Joensen [...] nøkur ár søkir annað prestastarv. Vit spurdu Hans Jacob Joensen, bisp, um fráfarandi hvalbiarprestur verður verri fyri til ta tíð, tí komið er fram, at hann, í summum førum, tekur undir við mest víðgongda [...] støðu prestur hevur. Seta tey hann í starv undir øllum umstøðum, ja so munnu tey liva við tí, sigur bispur, og leggur afturat, at vil prestur ikki siga sær, hvørja hugsan hann hevur um týdningarmiklu við
hvørja støðu hann hevur til hesar hugsanir, og hvønn leiklut hann eigur at spæla í hesum sambandi. Skal hann vera uttanveltaður fyrisitari, ella skal hann vera sálarhirði sálarhirðanna..? Hans Jacob Joensen [...] nøkur ár søkir annað prestastarv. Vit spurdu Hans Jacob Joensen, bisp, um fráfarandi hvalbiarprestur verður verri fyri til ta tíð, tí komið er fram, at hann, í summum førum, tekur undir við mest víðgongda [...] støðu prestur hevur. Seta tey hann í starv undir øllum umstøðum, ja so munnu tey liva við tí, sigur bispur, og leggur afturat, at vil prestur ikki siga sær, hvørja hugsan hann hevur um týdningarmiklu við
gæsnum í vikiskiftinum. Hann hevði nýtt ein heilan leygardag og kom ikki heim fyrr enn á náttartíð. Hann hevði rikið tær allan vegin aftur til Havnar og hevði notið hvørt fet hann steig. Hjá honum snúði [...] at leita eftir eini meining við deyðanum. Vit menniskju skilja hann ikki. Vit bert merkja hansara køldu hond og vita, hvussu svárur hann er fyri okkum. Vit mugu bert trúgva, at tann altvaldandi er góður [...] gævi tit framhaldandi fáa neyðugu styrkina. Kristjan var eitt náttúrunnar barn. Hann elskaði náttúruna og skapannarverkið. Hann sá og legði í geyma í náttúrunu nógv, sum vanlig fólk slett ikki leggja merki
Pápi segði, at hann fór at ganga eitt sindur heimeftir at vita, um hann sá nakað til mín. Hon biður hann ikki fara, men hann fer kortini. Nú kavaði minni, men stormurin var tann sami. Hann gongur heimeftir [...] sindur afturat, og tá gangi eg meg beint á hann. Tá var eg so glaður, at eg tók tvørturum hann! Nú eri eg á beinari kós og gangi til tann næsta. Men eg finni hann ikki. Skal venda við aftur, men tá var rokið [...] nógvir breyðmolar. Tá ið eg kom umborð aftur á Jóannes Patursson, var Hans Pauli blíður við meg, men hann segði, at eina slíka nátt vildi hann ongantíð uppliva aftur. Tað, sum eg her havi skrivað um, hvar vit
