renning og bóltspæl, umframt at teir fríggjadag eisini ætla sær at ein túr niðan í svimjihylin. Sum sagt heita teir á allar áhugaðar dómarar at møta upp, soleiðis at venjingin kann gerast so hugalig sum

tildømis við at spyrja tjóðveldisflokkin, hvat hann meinar. Ella við at lesa, hvat umboð floksins hava sagt alment, eisini í Sosialinum. Ikki sett nakran útum Í fimmaranum í Útvarpi Føroya mikudagin, varð aftur

lætt at byrgja upp fyri, tá tað bara er tann »eini« áleyparin í at velja. Romica »yvirkoyrdur« Sum sagt er venjarin hjá Fleyr skaddur í løtuni. Hann arbeiðir á einum virki í Havn, men í vikuni var hann

»Koyribreytin« alstóran týdning fyri tað upplýsingararbeiðið, sum Ráðið fyri ferðslutrygd ger. Stutt sagt kann týdningurin av hesari sending ikki yvirmetast, við tað at so nógv fólk fáa svar upp á teirra

havt ein dreym um at gerast yrkisleikari uttanlands, og hann metir hetta sum eitt stig á vegnum. Sum sagt er ætlanin við ferðini í fyrsta umfari ikki at geva teimum báðum sáttmála við Liverpool, men at geva

grettur næstan ikki, so er tað líka mikið hvat veðurfrøðingarnir siga. ? Skiftir ættin, soleiðis sum sagt er frá omanfyri, gangi eg altíð útfrá, at vindurin fer at veksa, hóast veðurfrøðingarnir javnan boða

urnar ella tey mongu frítíðartilboðini hava gjørt av við hugin hjá fólki at lesa. Tá alt hetta er sagt, skal leggjast afturat, at eingin livur av at skriva føroyskar bøkur, hóast vit í dag hava rithøvdundar

hevur hon so rokkið enn eitt av teimum málum, sum hon hevur sett sær her í lívinum. Hon hevur altíð sagt við pápa sín, Jørgen, at hon skuldi gerast fyrsta kvinnuligi eitt ella annað í Føroyum. Frammanundan

ferðafólk millum londini. Bretar hava givið loyvi til tess, men nústandi hava donsku myndugleikarnir sagt ja. ? Vit rokna ikki við at flyta nógv ferðafólk millum Aberdeen og Keypmannahavn, men vit vóna, at

meirjáttan og skuldi spara tríggjar milliónir krónur. Somuleiðis hevur Bjørn á Heygum, advokatur, sagt, at málið sær út, sum at landsstýriskvinnan vaskar hendurnar og turkar skittin upp í Jákup Mørkøre