n tíverri tá verið í langa tíð. Uppskot um loysn Eg havi uppskot um eina loysn, sum kann tryggja okkara børnum og ungdómi skjótari atgongd til sálarfrøðiliga hjálp og sum eisini kann tryggja ein stóran [...] aðrar fakbólkar. Allir heilsufrøðingar hava eftirútbúgving, har serligur dentur er á fyribyrging. Okkara arbeiðsøki er fyrst og fremst fyribyrging, og vit eru útbúgvin til at síggja og eygleiða trupull
væl, men vit mugu eisini taka á okkara kappa, at vit ikki fáa størri úrtøku. ? Hjá VB er Mindaugas ein framúr álopsspælari. Um vit høvdu havt ein av hansara slagi í okkara parti mikukvøldi?, so ivist eg
altjóða eldinum, men eisini innan aðrar ítróttagreinar verður hetta ofta ført fram sum størsta forðing okkara. Spurningurin er so, um hetta ikki er eitt øki, sum í mong ár hevur ligið á láni hjá íðkarunum. Kropsliga
Løgmansrøðan er alt ov lítið ítøkilig. Eg sakni eisini eina viðurkenning av okkara støðu í altjóða høpi. Nýskipananir, okkara tjóðskaparliga støða, fiskivinnupolitikkurin, alt mál, ið vera alt ov lítið
2015 hevur roynst hjá honum. - 2015 hevur verið eitt frálíkt ár. Gleðist um at vera á lívi og síggja okkara fýra børn mennast og taka ábyrgd í tí, tey fáast við. Tíverri eru alt ov nógv farin á ungum árum
eitt ov nógv. - Hóast støðan er batnað síðan áttatiárini, liggja vit munandi aftanfyri grannalond okkara, staðfestir Ráðið fyri Ferðslutrygd. - Ár eftir ár síggja vit, at í Noregi, í Svøríki og í Danmark
pensjónistunum liggja næstan 120.000 kr. undir. Hetta ger, at pensjónistarnir eru ein fátækur bólkur í okkara vælferðarsamfelagi. Hóast pensjónin er hækkað hesi seinastu tvey árini, so eru vit vitandi um, at
er væntandi, at málsøkið verður yvirtikið. Kári P, Højgaard heldur, at tað mann bera fáa staðni um okkara leiðir, at tað er so strangt hjá útlendingum at sleppa til arbeiðis, sum í Føroyum. Og hann heldur
Tað er møtimikið at rykkja alt upp við rót og at flyta til Suðuroyar. Og okkara limir siga, at skal útbúgvingin verða í einum útjaðara, er tað líka lætt, ella kanska lættari, at flyta til Danmarkar at
Vit hava undan seinasta dystinum tosað aftur og fram um hvat tað er, ið ger, at tað gongur galið í okkara dystum, og so høvdu vit samráðst um at hava eina spann við, har vit samlaðu allar negativar tankar [...] og vit vóru ræðuliga uppsettar til at gera tað gott aftur. Vit skildaðu okkum sjálvum, fjepparum okkara og felagnum, at gera tað betur enn vit gjørdu í steypafinaluni. Er tað tann rætti vinnarin, sum í